Τεχνικές όπως «Βουτιά στα Κύματα» (浪里攒 - Làng Lǐ Cuán - Λανγκ Λι Τσουάν), «Περπατώντας στον Βυθό της Λίμνης» (水底潜行 - Shuǐdǐ Qiánxíng - Σουέιτι Τσιένσινγκ) και «Κουνγκ Φου των Οκτώ Τμημάτων» (八段功 - Βā Duàn Gōng - Πα Τουάν Γκονγκ) αποτελούν τη«Δεξιότητα της Kολύμβησης» (泅水术 - Qiú Shuǐ Shù - Τσιό Σουέι Σου). Παλαιότερα οι άνθρωποι την αποκαλούσαν «Δεξιότητα σε υδάτινο περιβάλλον», αλλά σήμερα την αποκαλούν «Δεξιότητα της Κολύμβησης». Αυτή η δεξιότητα ανήκει στο «εσωτερικό» Κουνγκ Φου και βασίζεται στην εσωτερική ενέργεια. Συνδέεται στενά με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Αξίζει να την αποκτήσουν όχι μόνο αυτοί που μαθαίνουν πολεμικές τέχνες, αλλά και όλοι οι άνθρωποι. Για παράδειγμα, ταξιδεύει κάποιος με μια βάρκα και ξαφνικά ο άνεμος δυναμώνει και αναποδογυρίζει τη βάρκα. Εάν είναι ικανός να κολυμπήσει, η ζωή του θα σωθεί, εάν όμως δεν μπορεί, θα χάσει τη ζωή του. Η ικανότητα κολύμβησης είναι σημαντική για όσους ταξιδεύουν στον κόσμο. Εάν κάποιος θέλει πραγματικά να μάθει να κολυμπά πολύ καλά, πρέπει να εξασκείται σκληρά και με επιμονή. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που κολυμπούν πολύ καλά, αλλά εξασκούνται σύμφωνα με ευρωπαϊκές τεχνικές. Υπάρχουν μερικά κείμενα του Μεσαίωνα που αναφέρονται στους ιππότες και συγκεκριμένα στην ικανότητα κολύμβησης που διέθεταν.
Ο δάσκαλος Γιάνγκ (杨 - Yáng), ο οποίος κολυμπούσε πολύ καλά, έμαθε κάποτε από τον μοναχό Τζινγκ Τσι Λιέν (经慈莲 - Jīng Cí Lián) οχτώ τεχνικές κολύμβησης: «υποχώρηση», «κουβάλημα», «ποδοπάτημα», «κολύμπι», «κατάδυση», «βύθιση», «κάθισμα» και «άλμα». Με λίγα λόγια, τα βασικά σημεία έχουν ως εξής: ένα μέρος του σώματος βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια του νερού και σπρώξτε με τα πόδια∙ κινηθείτε πλάγια και προς τα μπρος σαν να «κουβαλάτε» νερό στον έναν ώμο∙ εξαντλήστε τη ζωτική ενέργεια Τσι (气 - Qì) και «ποδοπατήστε» το νερό∙ κουνήστε χέρια και πόδια και βουτήξτε στο νερό και περπατήστε στον βυθό∙ «Bυθιστείτε» στο νερό με τη βοήθεια των χεριών και των ποδιών∙ εξαντλήστε το Τσι και «καθήστε» στο νερό σταθερά∙ όταν συναντήσετε τον εχθρό «πηδήξτε» σαν δράκος. Ο δάσκαλος Γιάνγκ εξασκούσε αδιάκοπα τις δεξιότητες αυτές. Είχε το ψευδώνυμο «θαλάσσια χελώνα» επειδή μπορούσε να βρίσκεται κάτω από το νερό πάνω από 20 λεπτά και μπορούσε να κάνει το νερό να κυκλοφορεί μέσα στη ρινική του κοιλότητα.
Είναι σημαντικό να ξεκινήσετε την εξάσκηση σε ρηχά νερά. Η επιφάνεια του νερού θα πρέπει να φτάνει στο ύψος του στήθους για όσους δεν γνωρίζουν κολύμπι. Εάν το ρεύμα είναι δυνατό και το νερό ξεπερνάει τα γόνατα αυτό προκαλεί σε κάποιον αστάθεια. Εάν το νερό είναι πάνω από τον αφαλό είναι δύσκολο για κάποιον να σταθεί στα πόδια του, ενώ εάν βρίσκεται πάνω από το στήθος μπορεί κανείς να πέσει. Πρέπει να πάρετε μια μικρή σανίδα, να ξαπλώσετε μπρούμυτα, να κρατάτε τη σανίδα με το ένα χέρι και να κινείστε με το άλλο, χτυπώντας το νερό με τα δυο πόδια ώστε να διατηρείται το σώμα σε οριζόντια θέση. Πρέπει να ελέγχετε την αναπνοή σας και να προσέχετε να μην βυθίζεται το σώμα σας. Όταν εξαντληθείτε, σταματήστε, σταθείτε λίγο όρθιοι, ξεκουραστείτε και συνεχίστε την εξάσκηση. Αργότερα θα μπορείτε να εξασκείστε χωρίς τη βοήθεια της σανίδας. Τότε θα πρέπει να κινείστε με τη βοήθεια των χεριών και των ποδιών. Χάρη στις δυνατές κινήσεις των χεριών και των ποδιών το σώμα σας θα κινείται προς τα μπρος. Το δεξί χέρι θα πρέπει να κινείται ταυτόχρονα με το αριστερό πόδι και το αριστερό χέρι με το δεξί πόδι. Αυτή είναι η πιο απλή μέθοδος κολύμβησης και αποκαλείται «φυσική μέθοδος», ενώ μερικοί την αποκαλούν «το Κολύμπι του Σκύλου» (狗泳 - Gǒu Yǒng - Γκόου Γιόνγκ). Αυτή η τεχνική κολύμβησης επιτρέπει σε κάποιον να μένει στην επιφάνεια του νερού για πολύ χρόνο και ταυτόχρονα να κολυμπά γρήγορα. Χρειάζεται μόνο να βάζει κανείς τον έναν ώμο πιο μπροστά από τον άλλο ώστε να μειωθεί η αντίσταση του νερού και να αυξηθεί η ταχύτητα.
Έπειτα, είναι σημαντικό να εξασκηθεί κανείς στην ύπτια τεχνική κολύμβησης. Η μέθοδος της «υποχώρησης», όπως λέγεται, είναι η εξής: πρέπει κανείς να κάνει κινήσεις με τα δυο χέρια εναλλάξ μπροστά από το στήθος σε ύπτια θέση και να «σπρώχνει» το νερό με τα δυο πόδια εναλλάξ, διατηρώντας το σώμα του σε κάθετη θέση. Τα χέρια και τα πόδια πρέπει να κάνουν κυκλικές κινήσεις. Σε αυτή την περίπτωση η αντίρροπη δύναμη που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της κίνησης των χεριών και των ποδιών κάνει το σώμα να διατηρείται στην επιφάνεια του νερού αποτρέποντάς το απ’ το να βυθιστεί. Έπειτα, σειρά έχει η εξάσκηση της τεχνικής της «κατάδυσης», δηλαδή όταν ολόκληρο το σώμα βρίσκεται κάτω από το νερό. Με τα δυο πόδια κάνετε ένα άλμα μέσα στο νερό και βουτήξτε μέσα. Στη συνέχεια, κάνετε κινήσεις με κατεύθυνση προς τα κάτω με τα χέρια και τα πόδια, ώστε το σώμα να αρχίσει να ανεβαίνει προς τα πάνω. Εάν αλλάξετε την κατεύθυνση των κινήσεων και συγκεντρωθεί το Τσι στο κατώτερο μέρος του στομάχου, το σώμα θα αρχίσει να βυθίζεται. Αφού καταφέρετε να βυθιστείτε στο βυθό μιας λίμνης, λάβετε τη στάση του «αναβάτη / αλόγου» (马步 - mǎ bù - μα μπου). Πρέπει να κρατάτε την αναπνοή σας και να έχετε συγκεντρωμένη την προσοχή σας. Στην αρχή είναι δύσκολο να μείνετε σταθεροί σε αυτή τη θέση, αλλά σταδιακά μετά από πολλή εξάσκηση θα μπορείτε να παραμείνετε για μεγάλο χρονικό διάστημα, κουνώντας ωστόσο τα χέρια σας. Μετά από αρκετό καιρό θα μπορείτε να παραμείνετε σε αυτή τη θέση σταθεροί για πολύ χρόνο.
Στη συνέχεια θα πρέπει να εξασκηθείτε στην τεχνική «Περπατώντας στον Βυθό της Λίμνης»: λυγίστε τη μέση σας, τεντώστε τα χέρια μπροστά και κάνετε με αυτά κινήσεις προς τα πίσω ενώ ταυτόχρονα κάνετε βήματα με τα πόδια. Πρόκειται για μια μέθοδο κίνησης κάτω από το νερό που λέγεται αλλιώς «Κολυμπώντας σαν Χοίρος» (像猪游泳 - Xiàng Zhū Yóu Yǒng - Σιάνγκ Τζου Γιόου Γιόνγκ). Για αυτό είναι σημαντικό να μεταφέρετε το Τσι χαμηλά στο κέντρο της ενέργειας Ταντιέν (丹田 - Dāntián). Τότε μπορεί κάποιος να ξεκινήσει την εξάσκηση της τεχνικής της «υποχώρησης»: είναι η περίπτωση κατά την οποία σπρώχνοντας κανείς με τα πόδια, το πάνω μέρος του σώματός του βρίσκεται στην επιφάνεια του νερού. Σε αυτή τη θέση κινείται προς τα μπρος σαν να περπατάει σε ένα επίπεδο έδαφος στην ξηρά. Πρόκειται για την πιο δύσκολη μέθοδο κολύμβησης από όλες. Αρχικά σηκώνετε το ένα χέρι και κάνετε κινήσεις με το άλλο, ενώ ταυτόχρονα κουνάτε τα πόδια. Με τον καιρό θα μπορείτε να σηκώνετε και το δεύτερο χέρι και να διατηρείτε το σώμα σας στο νερό μόνο με τη βοήθεια των ποδιών. Στην αρχή είναι δύσκολο να διατηρήσετε το σώμα σε κάθετη θέση, γιατί θα βυθίζεστε, αλλά με τον καιρό το κεφάλι σας θα παραμένει πάνω από το νερό και αργότερα θα εξέρχονται οι ώμοι και το στήθος. Αυτό είναι από μόνο του ένα καλό αποτέλεσμα. Μερικοί άνθρωποι είναι ικανοί να εξέλθουν στην επιφάνεια του νερού μέχρι και τη μέση, αλλά πρέπει να διαθέτει κανείς εγγενείς ικανότητες για να το πετύχει αυτό.
Στο τέλος γίνεται η εξάσκηση του «άλματος» μέσα στο νερό. Το σώμα, τα χέρια και τα πόδια γίνονται επιδέξια και μάλιστα, εάν κάποιος εξασκείται παράλληλα στις πολεμικές τέχνες (武术 - Wǔshù - Γουσού) υπάρχει μια καλή βάση. Όλα αυτά θα χρειαστούν σε μια μάχη μέσα σε υδάτινο περιβάλλον με κάποιον αντίπαλο. Η μέθοδος έχει ως εξής: εάν θέλει κανείς να «πηδήξει» προς τα αριστερά, πρέπει να κωπηλατήσει με τα δυο του χέρια προς τα δεξιά, ενώ ο κορμός κλίνει προς τα αριστερά και τα πόδια σπρώχνουν προς τα δεξιά. Εάν θέλει κανείς να «πηδήξει» προς τα δεξιά, θα πρέπει να κάνει τις προαναφερθείσες κινήσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση. Καθώς πηδάτε προς τα μπρος κάνετε κινήσεις με τα δυο χέρια προς τα πίσω, ενώ τα πόδια σπρώχνουν επίσης προς τα πίσω. Καθώς πηδάτε προς τα πίσω, κάνετε όλες αυτές τις κινήσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση. Όταν πηδάτε ψηλά, κάνετε κινήσεις προς τα κάτω, ενώ ταυτόχρονα λυγίστε τα δυο πόδια μπροστά από το στήθος και απότομα ισιώστε τα προς τις δύο πλευρές (δεξιά κι αριστερά). Η ζωτική ενέργεια Τσι πρέπει να συγκεντρωθεί στην περιοχή των πνευμόνων με αυτήν την κίνηση. Πρέπει να κινηθείτε προς την αντίθετη κατεύθυνση για να βυθιστείτε. Όταν αποκτήσετε κάποιο απαιτούμενο κόλπο θα μπορείτε εύκολα να κάνετε άλματα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση: προς τα μπρος, προς τα πίσω, προς τα πάνω, προς τα κάτω, προς τα αριστερά και προς τα δεξιά. Όταν φτάσετε σε αυτό το επίπεδο θα μπορείτε να θεωρήσετε εύλογη την επιτυχία σας.
Η προετοιμασία για μια μάχη σε υδάτινο περιβάλλον βασίζεται στον κανόνα των τεσσάρων: Αέρας ή αναπνοή σε αυτό το κείμενο (Τσι), Άλμα (跃 - Yuè - Γιούε), Μάτια (眼 - Yǎn - Γιάν), Βέλος (箭 - Jiàn - Τζιέν). Το Τσι σχετίζεται με το κράτημα της αναπνοής για μεγάλο χρονικό διάστημα καθώς και την κυκλοφορία του νερού μέσα στη ρινική κοιλότητα. Για παράδειγμα, το νερό εισέρχεται στο στόμα και εξέρχεται από τη μύτη. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί στην αρχή, ενώ μερικές φορές προκαλεί αιμορραγία στη μύτη. Εάν κάποιος εξασκείται ταυτόχρονα στο Τσι Κουνγκ, θα προοδεύσει νωρίτερα. Το Γιούε σχετίζεται με τα άλματα μέσα στο νερό, πράγμα το οποίο προαναφέρθηκε λεπτομερώς. Το Γιάν είναι τα μάτια. Είναι σημαντικό όχι μόνο να παραμένουν ανοιχτά μέσα στο νερό, αλλά και να μπορούν να δουν. Χρειάζεται ειδική εξάσκηση για τα μάτια προκειμένου να επιτευχθεί αυτό. Η μέθοδος εξάσκησης είναι η εξής: γεμίστε έναν νιπτήρα με κρύο, καθαρό νερό, βυθίστε το κεφάλι σας και ανοίξτε τα μάτια. Στην αρχή θα είναι αρκετά δυσάρεστο, ενώ μπορεί ακόμα και να εμφανιστεί κοκκίνισμα ή οίδημα στις βλεφαρίδες. Μόλις το συνηθίσετε πρέπει να προχωρήσετε την εξάσκηση στο επόμενο στάδιο, δηλαδή να γίνεται μέσα σε μια πισίνα, πρώτα στην επιφάνειά της κι έπειτα βαθύτερα. Εάν μπορείτε να διακρίνετε ένα μικρό αντικείμενο που βρίσκεται στον βυθό από απόσταση ενός μέτρου, το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό. Είναι απαραίτητο να πλύνετε τα μάτια σας με ένα τσάι καλής ποιότητας. Το Τζιέν είναι το βέλος. Σχετίζεται με την επίδραση του αποκαλούμενου «Υδάτινου Βέλους» (水箭 - Shuǐ Jiàn - Σουέι Τζιέν) στον εχθρό. Η μέθοδος έχει ως εξής: τα δυο πόδια κινούνται προς τα πίσω, οι παλάμες γυρίζουν προς τα πάνω και τα χέρια κινούνται ξεκινώντας από το ύψος της μέσης μέχρι τις μασχάλες, για παράδειγμα προς τα μπρος και προς τα πάνω. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να παίρνετε λίγο νερό στο στόμα και να το πετάτε στο πρόσωπο του αντιπάλου. Εάν στέκεστε στον βυθό και κάνετε αυτές τις κινήσεις μπροστά από το στήθος σας εναντίον του αντιπάλου θα καταφέρετε να τον σπρώξετε στο στήθος κι εκείνος θα μετακινηθεί προς τα πίσω και θα χάσει την ισορροπία του. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να γυρίσετε τις παλάμες σας και να αρχίσετε να κουνάτε τα χέρια προς τα μπρος και προς τα κάτω, ενώ γέρνετε το σώμα προς τα πίσω. Την ίδια στιγμή σπρώξτε το νερό με τα πόδια σας προς τα κάτω και προς τα μπρος. Ο αντίπαλος θα πεταχτεί μακριά σε απόσταση περίπου 3,3 μέτρων. Επίσης, το νερό μπορεί να πεταχτεί στο πρόσωπο του αντιπάλου εάν έχετε τα χέρια στην επιφάνεια του νερού.
Χρησιμοποιώντας αυτές τις οδηγίες μπορεί κάποιος να αποκτήσει δεξιοτεχνία σε όλες τις τεχνικές κολύμβησης. Ωστόσο, χρειάζεται μυαλό και καρδιά για να τις κατανοήσει κανείς. Βέβαια, για να τις κατανοήσει χρειάζεται και πολλή εξάσκηση, καθώς δε φτάνει μόνο να τις διαβάζει. Με την εξάσκηση όλα θα μπορέσει να τα καταφέρει.
Το κείμενο αποτελεί μετάφραση από το: “Η Αυθεντική Κληρονομία των Σαολίν: Μέθοδοι εξάσκησης στις 72 τέχνες" - (1934)