Σύμφωνα με το βιβλίο των όπλων Σαολίν με τίτλο «Σαολίν Πιν Τσι Ζον Που» (少林兵器總譜 - Shàolín Bīng Qì Zǒng Pǔ), η φόρμα με ταΔιπλά Σκαπανικά (雙枴 - Shuāng Guǎi - Σουάν Γκουάι)δημιουργήθηκε από μοναχούς του ναού Σαολίν. Στα τέλη της δυναστείας των Γιουάν (元 - Yuán), ο μοναχός Χουέι Τζου (惠炬 - Huì Jù) πρόσθεσε 48 κινήσεις και στα τέλη της δεκαετίας των Μινγκ (明 - Míng) ο μοναχός Tάο Χου (道胡 - Dào Hú) αύξησε την πρακτική στις 64 κινήσεις. Στη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) ο μοναχός Τσαν Λούα (湛樂 - Zhàn Lè) πρόσθεσε κι άλλες, ώστε έφθασε να μετρά τις 92. Είναι μία φόρμα που χαρακτηρίζεται από δυναμικότητα, καλή χρήση των δύο όπλων (σκαπανικών) κατά τη διάρκεια της άσκησης όπως και από καλές στάσεις του ακούμενου. Το κάθε σκαπανικό έχει μήκος 77.5 εκατοστά με μία μικρή λαβή.
Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία φόρμα που συνδυάζει περίτεχνα άμυνα και επίθεση. Μικρά και ελαφριά όπλα τα διπλά σκαπανικά χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα για μπλοκάρισμα επιθέσεων και αντεπίθεση. Σε συνδυασμό με λακτίσματα και σάρωμα στα πόδια του αντιπάλου. Όπλα τα οποία κανείς μπορεί να χρησιμοποιήσει για μάχη από κοντινή απόσταση. Το κοντό μήκος των όπλων δίνει την δυνατότητα στον ασκούμενο να κινείται με ταχύτητα και άνεση σαν να έχει ελεύθερα τα δύο του χέρια, αποφεύγοντας τα χτυπήματα του αντιπάλου. Ακολουθώντας την ροή του σώματος τα διπλά σκαπανικά αποκτούν ταχύτητα και δύναμη προκαλώντας σοβαρά τραύματα. Χρησιμοποιούνται για να μπλοκάρουν επίθεση από αιχμηρά και μη όπλα όπως σπαθιά, ξίφη, κοντάρι, λόγχη και άλλα, καθώς επίσης και για επίθεση σε σημεία όπως το κεφάλι, το σώμα, τα γεννητικά όργανα και τα γόνατα. Απαιτεί καλό συντονισμό και συγχρονισμό των κινήσεων καθ' ότι και τα δύο χέρια σε όλη τη διάρκεια της φόρμας είναι κατειλημμένα από τα όπλα. Ουσιαστικά ο ασκούμενος με το ένα του χέρι εκτελεί την άμυνα ενώ σχεδόν ταυτόχρονα με το άλλο του χέρι επιτίθεται. Σε πολλά σημεία της φόρμας και τα δύο σκαπανικά χρησιμοποιούνται για ταυτόχρονη επίθεση στον αντίπαλο.