Κρυφά Όπλα

“Η προέλευση τωνΚρυφών Όπλωντοποθετείται περίπου στις δυναστείες των Τσιν (秦 -Qín, 221 - 207 π.Χ) και Χαν (漢 -Hàn, 206 π.Χ - 220 μ.Χ). Χρησιμοποιούνταν ευρέως από τον στρατό στη στρατιωτική έρευνα και σταδιακά εισήχθησαν στον ναό Σαολίν. Από την εποχή της δυναστείας των Τανγκ (唐 -Táng) οι μάχιμοι μοναχοί τα συμπεριέλαβαν στις τεχνικές που εξασκούσαν, ενώ η ενασχόλησή τους με αυτά γιγαντώθηκε κατά τη δυναστεία των Μινγκ (明 - Míng). Οι εφαρμογές τους ήταν πολλές. Σχεδόν κάθε μάχιμος μοναχός κατείχε τρία με πέντε αντικείμενα ως κρυφά όπλα, όπως νύχια, σιδερένιες βεντάλιες, βότσαλα στα μανίκια, κ.ά. Σύμφωνα με την «Απόλυτη Λίστα των Όπλων Σαολίν» κατατάσσονται στα κοινά, κρυφά όπλα Σαολίν τα εξής: σιδερένιες αλυσίδες, βέλη, μικρά μαχαίρια (σουγιάδες), βέλη «χελιδόνια», βέλη στα μανίκια, βέλη που έχουν δακτύλιους για να χρησιμοποιούνται με τα δάχτυλα, τόξα, σιδερένιες σφεντόνες, ατσάλινες σφαίρες, σιδερένια βέλη, μικρές σαΐτες, νομίσματα, ξύλινες βελόνες σε σχήμα λουλουδιού (περίπου 20 είδη όπλων).
Το υλικό που χρησιμοποιούνταν παλιά για τα κρυφά όπλα ήταν το σίδερο, ενώ σήμερα χρησιμοποιούνται περισσότερο τα κράματα και το ανοξείδωτο ατσάλι. Το σχήμα τους σταδιακά άλλαξε. Η κόψη τους είναι πιο αιχμηρή απ' ότι παλαιότερα. Αν είναι κρυμμένα στα ρούχα ή κάπου στο σώμα, όχι μόνο δεν μπορείς να τα παρατηρήσεις, αλλά είναι επίσης πολύ ελαφριά και ευέλικτα, καταστρεπτικά, κατάλληλα για άμυνα και για την αντιμετώπιση κακοποιών.

1. Σιδερένιοι Σπόροι Λωτού (鐵蓮子 -TiěLiánZǐ - Τιέ Λιέν Τζι):Έχουν σχήμα σπόρων λωτού και αποτελούσαν κρυφό όπλο μέσα σε τσάντα. Ο μοναχός Γιουάν Κονγκ (元空 -Yuán Kōng)κατά τη δυναστεία των Μινγκ τα χρησιμοποιούσε (εικ. 1).
2. Τόξο και Βέλος (弓箭 - Gōng Jiàn - Γκονγκ Τζιέν):Μήκος τόξου: 90 εκατοστά έως 1.50 μέτρα, μήκος βέλους: 47.78 εκατοστά. Κατά τη δυναστεία των Μινγκ ο μοναχός Σιάο Σαν (小山 - XiǎoShān)τελειοποίησε την τεχνική του με αυτό το όπλο (εικ. 2).
3. Ιπτάμενο Διπλό Πιρούνι (飛叉 - FēiChā - Φέι Τσα):Συνολικό μήκος: 15.24 εκατοστά, μήκος αιχμής: 8.61 εκατοστά, μήκος λαβής: 7.31 εκατοστά. Ο μοναχός Κούα Γκάι (可改 - KěGǎi)κατά τη δυναστεία των Μινγκ το εξασκούσε (εικ. 3).
4. Ασημένιο Ιπτάμενο Βέλος (亮銀飛鏢 - LiàngYínFēibiāo - Λίαν Γιν Φέιπιάο): Συνολικό μήκος: 10.82 εκατοστά. Στη μία άκρη του βέλους υπάρχει ένα μικρό δαχτυλίδι απο το οποίο κρέμεται ένα μικρό κομμάτι υφάσματος (σαν φούντα). Κατά τη δυναστεία των Μινγκ ο δάσκαλος Γου Λέι (悟雷 - WùLéi)εξασκούνταν με αυτό (εικ. 4).
5. Βέλη Χελιδόνια (燕子鏢 - YànziBiāo - Γιέντζι Πιάο):Συνολικό μήκος: 5.09 εκατοστά. Κατά τη δυναστεία των Μινγκ εξασκούνταν με αυτό ο μοναχός Χονγκ Ρον (洪榮 -HóngRóng)(εικ. 6).
6. Βέλος στο Μανίκι (袖箭 - Xiùjiàn- Σιότζιέν):Συνολικό μήκος: 11.81 εκατοστά, μήκος τριών πίσω γωνιών: 4.2 εκατοστά, πλάτος: 1.7 εκατοστά. Ο μοναχός Χονγκ Ρον (洪榮 -HóngRóng)τα χρησιμοποίησε κατά τη δυναστεία των Μινγκ (εικ. 5).
7. Βελάκι για το Δάχτυλο (棗仁鏢 - ZǎoRénBiāo - Ζάο Ζεν Πιάο):Συνολικό μήκος: 2.56 εκατοστά. Είχε σχήμα ανθρώπινου νυχιού, αλλά για να χωρέσει στο δάχτυλο ενός μεγαλόσωμου ανθρώπου είχε διπλάσιο μέγεθος. Κατά τη δυναστεία των Μινγκ το χρησιμοποιούσε ο μοναχός Γιουάν Κονγκ (元空 -Yuán Kōng)(εικ. 7).
8. Τόξο (低頭 -Dītóu - Τιτόου):Μήκος: 20.65 εκατοστά, πλάτος: 14.02 εκατοστά. Έχει μεταλλικό κλείδωμα, μήκος εσωτερικών βελών: 4.19 εκατοστά, εκτοξεύει τα βελάκια. Ο Ζου Λιάν (祖良 -Zǔ Liáng)τελειοποίησε την τεχνική με αυτό κατά τη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) (εικ. 8).
9. Τόξο Χειρός (賣眉弩 - MàiMéiNǔ - Μάι Μέι Νουού):Συνολικό μήκος: 21.64 εκατοστά. Έχει μικρό κλείδωμα. Εσωτερικά περιέχει βέλη μήκους 3.2 εκατοστών. Πατώντας τη λαβή εκτοξεύεται το βέλος. Χρησιμοποιήθηκε από τους Που Τζάο (普照 - Pǔ Zhào)κατά τη δυναστεία των Μινγκ (明 - Míng) και Τζιν Λούα (静樂 - JìngLè)κατά τη δυναστεία των Τσινγκ (εικ. 9).
10. Σιδερένια Σφεντόνα (鐵彈 -Tiě Dàn - Τιέ Ταν):Μήκος τόξου: 37.62 εκατοστά. Οι σφαίρες είναι σφαιρικές ή οβάλ, μικρές ή μεγάλες κατασκευασμένες από σίδερο. Ο μοναχός Τσινγκ Τζι (慶志 - QìngZhì)χρησιμοποιούσε αυτό το όπλο κατά τη δυναστεία των Μινγκ (εικ. 10).
11. Ατσάλινα Σφαιρίδια (銅彈 - TóngDàn - Τον Ταν):Μπορούν να έχουν μικρό ή μεγάλο μέγεθος. Κατά τη δυναστεία των Σονγκ (宋 - Sòng) ο δάσκαλος Φου Τζου (伏居 - FúJū) και κατά τη δυναστεία των Μινγκ ο μοναχός Τάο Σι (道時 - DàoShí)τελειοποίησαν την τεχνική τους με αυτά (εικ. 12).
12. «Βέλη» σε σχήμα Νομισμάτων (金錢鏢 - Jīnqián Biāo- Τζιντιέν Πιάο):Η διάμετρος των νομισμάτων είναι περίπου 2.54 εκατοστά. Γύρω γύρω υπάρχουν λεπίδες και στη μέση μία τετράγωνη τρύπα. Κατά τη δυναστεία των Μινγκ οι Τονγκ Λιάν (同梁 - TóngLiáng)και Σουάν Τζι (玄志 - XuánZhì)και κατά τη δυναστεία των Τσινγκ ο Χάι Ραν (海潤 -HǎiRùn)κ.ά. χρησιμοποίησαν αυτό το όπλο (εικ. 11).
13. Επτάστερο Βέλος (七星鏢 -Qīxīngbiāo- Τσισινγκ Πιάο):Εξωτερική διάμετρος των αιχμών: 5.41 εκατοστά, διάμετρος εσωτερικού κύκλου: 2.54 εκατοστά. Κατά τη δυναστεία των Μινγκ το χρησιμοποίησαν οι Χονγκ Ρον (洪榮 -HóngRóng),Γκουάν Σουέν (廣順 -Guǎng Shùn)και Τάο Σι (道時 - DàoShí)(εικ. 13).
14. Χρυσή Βελόνα για τα Μαλλιά (金釵 - JīnChāi - Τζιν Τσάι):Συνολικό μήκος: 9.27 εκατοστά. Αυτό το όπλο χρησιμοποιήθηκε από τις μαθήτριες του ναού Σαολίν που μάθαιναν την «κρυφή μέθοδο». Κατά τη δυναστεία των Μινγκ η μαθήτρια του Τονγκ Τζαν (通真 - TōngZhēn), η Λι Γιάο Σιάνγκ (李遥香 -LǐYáoXiāng), το χρησιμοποιούσε καλά (εικ. 14).
15. Ιπτάμενο Βέλος / Μαχαιράκι (飛鎮刀 - Fēi ZhènDāo - Φέι Τζαν Τάο):Μήκος: 16.24 εκατοστά, πλάτος: 7.62 εκατοστά. Υπάρχουν 3 κοφτερές πλευρές στο αντικείμενο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί έτσι ώστε να πιαστεί κάπου η μία άκρη ή να το πετάξει κανείς πάνω και κάτω οριζοντίως. Χρησιμοποιήθηκε από τους Τονγκ Λιάν (同梁 - TóngLiáng)κατά το τέλος της δυναστείας των Μινγκ και οι Σουάν Τζι (玄志 - XuánZhì)και Τζιν Λούα (静樂 - JìngLè)στις αρχές της δυναστείας των Τσινγκ (εικ. 15).
16. Βέλος Ώμου (摔手箭 - ShuāiShǒuJiàn - Σουάι Σόου Τζιέν):Μήκος: 18.44 εκατοστά. Η άκρη του βέλους έχει ατσάλινη κεφαλή, η οποία ακολουθείται από μικρή ράβδο. Κρατιέται ανάμεσα στον αντίχειρα και τον μέσο και εκτοξεύεται μέσα από το χέρι. Χρησιμοποιήθηκε από τους μοναχούς Σαολίν Χονγκ Ρον (洪榮 -HóngRóng)και Σουάν Τζι (玄志 - XuánZhì)(εικ. 16).
17. Μεταλλικό Κλείδωμα με Βέλος στο Μανίκι (彈簧袖箭 - Tán Huáng Xiù Jiàn - Ταν Χουάν Σιό Τζιέν):Το βέλος είναι εγκατεστημένο μέσα στον σωλήνα και πάνω στον σωλήνα υπάρχει ένα μεταλλικό κλειδωματάκι. Πιέζοντάς το φεύγει το βέλος. Μπορεί να είναι κρυμμένο στο μανίκι, εξού και η ονομασία του. Κατά τη δυναστεία των Σονγκ οι μαθητές του δασκάλου Φου Χου (伏虎 - Fú Hǔ), Μου Τσουέν (穆春 -MùChūn)και Σιά Χουέι (俠會 - XiáHuì)το χρησιμοποιούσαν. Κατά τη δυναστεία των Μινγκ το χρησιμοποίησε ο Γου Τζινγκ (悟净 -Wù Jìng)και κατά τη δυναστεία των Τσινγκ ο Τσινγκ Τζαν (清真 - Qīng Zhēn)(εικ. 18).
18. Τόξο Μανικιού (袖弩 - XiùNǔ - Σιό Νουού):Έχει σχήμα τόξου, είναι όμως πολύ πιο μικρό (συμπτυγμένο), κρυμμένο στο μανίκι. Όταν εκτοξευθούν 10 βέλη, πρέπει να ανοιχτεί ο μηχανισμός για την ανανέωση των βελών. Κατά τη δυναστεία των Σονγκ το εισήγαγε στον ναό Σαολίν ο Φου Τσι (福居 - Fú Jū). Κατά τη δυναστεία των Μινγκ τελειοποίησαν την τεχνική του οι μοναχοί Γου Λέι (悟雷 - WùLéi), Χονγκ Ρον (洪榮 -HóngRóng)και Τσινγκ Τζινγκ (清静 - Qīng Jìng)(εικ. 17).
19. Βελόνες από Ξύλο Δαμασκηνιάς (梅花截木針 - MéihuāJiéMùZhēn - Μέιχουά Τζιέ Μου Τζαν):Συνολικό μήκος: 2.97 εκατοστά. Τις χρησιμοποιούσε ο μοναχός Τζινγκ Σιό (静修 - JìngXiū)κατά τη δυναστεία των Τσινγκ (εικ. 19).”