ΤοΣκαπανικό (枴 - Guǎi - Γκουάι)αποτελούσε και αποτελεί από παλιά μέχρι σήμερα ένα όπλο - μαγκούρα για τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες του ναού Σαολίν. Όλοι στον ναό Σαολίν ήταν και έπρεπε να είναι μάχιμοι και να μπορούν να υπερασπιστούν το μοναστήρι και την ακεραιότητά του ανά πάσα ώρα και στιγμή. Για αυτόν τον λόγο όλοι οι μοναχοί του ναού ανεξαρτήτως ηλικίας, εκτός του ότι ήταν πάντα ετοιμοπόλεμοι με τις λιτές διατροφικές συνήθειες που ακολουθούσαν, μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ότι είχαν στα χέρια τους ή ό,τι μπορούσαν να βρουν και να κρατήσουν. Οι μεγάλες σκούπες που χρησιμοποιούν καθημερινά για τις καθαριότητες στον προαύλιο χώρο του μοναστηριού και οι μαγκούρες (ή αλλιώς σκαπανικά) για να στηρίζονται οι μεγαλύτερης ηλικίας μοναχοί ήταν δυο άμεσα χρησιμοποιούμενα όπλα και πολύ αποτελεσματικά.
Το Σκαπανικό είναι ουσιαστικά ένα μικρό κοντάρι από ελαφρύ ξύλο με μήκος λαβής 21.64 εκατοστά και συνολικό μήκος 78.77 εκατοστά. Θεωρείται εύκολο στην χρήση. Παλαιότερα το σκαπανικό ήταν φτιαγμένο από κέρατο προβάτου. Το μήκος του κονταριού ήταν 90 εκατοστά και μήκος λαβής 12.7 εκατοστά. Κατά τη δυναστεία των Σονγκ συλλέχθηκε από τον Τζι Αν (智安 - Zhì Ān)στον ναό Σαολίν. Γενικά χρησιμοποιήθηκε από τους μοναχούς Χουέι Τζου (惠矩 -HuìJǔ), Γκονγκ Ρον (共榮 -GòngRóng), Τάο Χου (道胡 -DàoHú), Τονγκ Σουέι (同隨 - Tóng Suí), Σουάν Κουέι (玄魁 - Xuán Kuí), Τζαν Τσουί (湛舉 - Zhàn Jǔ), Τζαν Λούα (湛樂 -ZhànLè), Τζι Τζου (寂聚 - Jì Jù), Τζι Τιν (寂亭 - Jì Tíng), Τσουέν Μι (淳密 - Chún Mì)και Τσουέι Νιέν (淳念 - Chún Niàn).
Ο μοναχός Τσουέν Νίεν (淳念 -Chún Niàn)εξασκούνταν σε αυτό το όπλο κατά τη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng). Με το Σκαπανικό ο ασκούμενος μπορεί να πετύχει πολύ δυνατά χτυπήματα σε κεφάλι, πρόσωπο, κοιλιακή χώρα και γεννητικά όργανα. Το πιο σημαντικό και αξιοσημείωτο είναι ότι δεν αντιλαμβάνεται ο αντίπαλος τα πλήγματα που θα δεχτεί από τον χειριστή του τα οποία τελικά είναι πολύ μεγαλύτερα λόγω λάθος εκτίμησής του.