Σύμφωνα με το βιβλίο που αναφέρεται στα «Σπαθιά Σαολίν» (少林刀譜 - Shàolín Dāo Pǔ - Σαολίν Τάο Που), κατά τη δυναστεία των Σονγκ (宋 - Sòng), o μοναχός Φου Τζου (福居 -Fú Jū) προσκάλεσε στον ναό Σαολίν 18 επιφανείς δασκάλους από όλη τη χώρα προκειμένου να ανταλλάξουν γνώσεις και εμπειρίες πάνω στις πολεμικές τέχνες. Τότε δημιουργήθηκαν πολλά χειρόγραφα στα οποία καταγράφηκε όλη αυτή η γνώση. Η φόρμα τοΣπαθί των 4 Θυρών (四門刀 - Sì Mén Dāo - Σι Μαν Τάο) βρέθηκε καταγεγραμμένη σε αυτά τα χειρόγραφα. Στην αρχική της εκδοχή αποτελούνταν από 24 χτυπήματα. Επρόκειτο για μία από τις πιο πολύπλοκες φόρμες σπαθιού, με δύσκολες τεχνικές και πολλά βήματα. Στη δυναστεία των Μινγκ (明 - Míng) ένας βουδιστής μοναχός πρόσθεσε 60 κινήσεις προκειμένου μέσω της διδασκαλίας της να προετοιμαστούν κατάλληλα οι μοναχοί και οι μαθητές τους που θα συμμετείχαν στον πόλεμο. Ως αποτέλεσμα, στις μάχες που ακολούθησαν οι εκπαιδευόμενοι μοναχοί κατόρθωσαν να νικήσουν τους αντιπάλους τους. Στη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) ο διάσημος μοναχός Τζαν Τζου (真珠 - Ζhēn Zhū) πρόσθεσε κι άλλα χτυπήματα φθάνοντας τις 72 κινήσεις και αργότερα, με τις προσθήκες του δασκάλου Τζαν Τζιου (湛舉 -Zhàn Jǔ) έφθασε τις 81. Τέλος, ο Τζαν Κούα (湛可 -ZhànKě) πρόσθεσε άλλες τρεις κινήσεις.