Γροθιά του Διαφωτισμένου (羅漢拳 - Luóhàn Quán)

Η φόρμα ηΓροθιά του Διαφωτισμένου (罗汉拳 - Luóhàn Quán - Λούοχαν Τσουάν)είναι από τις πρώτες, επιφανέστερες φόρμες του Σαολίν Κουνγκ Φου. Σύμφωνα με τον μύθο, δημιουργήθηκε από τον Τα Μο (达摩 - Dámó), έναν διάσημο Ινδό μοναχό από το Τιέντζου (天竺 - Tiānzhú)*. Ο Τα Μο πήγε ξυπόλητος στις Κεντρικές Πεδιάδες (中原 - Zhōngyuán - Τζονγκγιουάν), έδωσε μια ομιλία για τη φιλοσοφία του Ζεν (禪 - Chán - Τσαν) στον ναό Σαολίν και είδε ότι όλοι οι μοναχοί ήταν κιτρινοπρόσωποι, κοκαλιασμένοι, με έλλειψη πνεύματος και μερικοί από αυτούς ήταν νωθροί, κοιμόντουσαν και πέθαιναν πρόωρα. Τους είπε ότι«Αν θέλεις να καταλάβεις τη φύση, πρέπει πρώτα να δυναμώσεις το σώμα, μετά το σώμα θα γίνει δυνατό και η ψυχή θα γίνει εύκολα κατανοητή». 

Έτσι δημιούργησε τη φόρμα τα Δεκαοκτώ Χέρια του Διαφωτισμένου (罗汉十八手 - Luóhàn Shí Bā Shǒu - Λούοxαν Σι Πα Σόου) και την έμαθε στους μοναχούς. Στη φόρμα η Γροθιά του Διαφωτισμένου στηρίχτηκαν και αναπτύχθηκαν και άλλες παραδοσιακές φόρμες όπως η φόρμα Γροθιά Γρήγορο Χτύπημα του Διαφωτισμένου (罗汉短打拳 - Luóhàn Duǎn Dǎ Quán - Λούοχαν Τουάν Τα Τσουάν), όπως και η φόρμα Γροθιά Αλογάκι της Παναγίας του Διαφωτισμένου (罗汉螳螂拳 - Luóhàn Táng Láng Quán - Λούοχαν Τανγκ Λανγκ Τσουάν).

Σύμφωνα με τα κείμενα της κινεζικής πυγμαχίας, η φόρμα η γροθιά του Διαφωτισμένου βασίζεται στη φόρμα Δεκαοκτώ Χέρια του Διαφωτισμένου και μάλιστα στη μορφή που είχε λάβει κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Σονγκ (宋 - Sòng, 960 - 1279 μ.Χ.). Η φόρμα η Γροθιά του Διαφωτισμένου ενσωματώνει τις δεξιότητες 18 δασκάλων πολεμικών τεχνών, όπως προέκυψαν μέσα από τη συνεχή εξάσκηση και την πρακτική εφαρμογή σε συνθήκες μάχης. Διαθέτει ζωηρό ρυθμό, συνδυασμό εκρηκτικών και απαλών κινήσεων και ισχυρά οφέλη τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Πρόκειται για μια φόρμα με μυστήριο και ισχυρά χαρακτηριστικά που απαιτούν δύναμη από τον ασκούμενο. Αργότερα, αναπτύχθηκε περισσότερο από δασκάλους που κατοικούσαν σε πόλεις νότια της Κίνας. Πήρε το όνομά της σαν φόρμα για την εικονογραφική της σημασία. 

Ξεκινώντας από το μυαλό, οι κινήσεις έρχονται φυσικά. Χρειάζεται συστηματική εξάσκηση, για να εξοικειωθεί κανείς με αυτή τη ρουτίνα. Οι κύριες τεχνικές είναι ο διαχωρισμός, ο εξαναγκασμός, η ανύψωση, το πάτημα, το αγκίστρωμα και η ρίψη. Οι τεχνικές των ποδιών περιλαμβάνουν την άνοδο, την κύλιση, το «σκούπισμα», κ.λπ. Απαιτείται να ακολουθεί κανείς βήμα - βήμα και έτσι η δύναμη, η ακαμψία και η απαλότητα αλληλοσυμπληρώνονται. 

Αλληλουχία κινήσων:

1. Στάση προετοιμασίας.
2. Σταυρώνοντας διαγώνια μπροστά τις δυο παλάμες.
3. Γροθιά που διαλύει σε στάση φτερού.
4. Στάση τόξου και διπλές γροθιές.
5. Κοφτερή παλάμη σε κενή στάση.
6. Γύρισε το σώμα και άρπαξε με το χέρι.
7. Στάση αλόγου και γροθιές που θρυμματίζουν.
8. Ανύψωσε το γόνατο και όρθωσε τη γροθιά.
9. Άλμα και κλωτσιά με χτύπημα του ποδιού.
10. Ισορροπημένο άνοιγμα γροθιών σε στάση αλόγου.
11. Άλμα και τρία ανοίγματα των γροθιών.
12. Πάτημα μπρος και γροθιά.
13. Στροφή.
14. Ανύψωσε το γόνατο και όρθωσε την γροθιά.
15. Εσωτερικό βήμα και κοφτερή παλάμη.
16. Προβολή και ζευγάρι γροθιών.
17. Πάτημα μπρος και γροθιά.
18. Στρίψε το σώμα και κλώτσα σαν σφαίρα.
19. Γροθιά που κομματιάζει σε στάση ξεκούρασης.
20. Στάση άλογου.
21. Εισχώρηση διπλής παλάμης.
22. Κλωτσιά ανεμοστρόβιλος.
23. Εσωτερικό βήμα με διασταύρωση χεριών.
24. Ορθωμένη γροθιά σε στάση φτερού και σπρώξιμο με την παλάμη.
25. Διασταύρωσε τα πόδια και τα χέρια.
26. Πλάγιο άλμα και κλωτσιά.
27. Ο διαφωτισμένος ακούει / αφουγκράζεται.
28. Στάση τόξου κα υψωμένες διπλές γροθιές.
29. Βαθύ κάθισμα, γροθιά και κόψιμο με παλάμη.
30. Στάση αλόγου και πλαισίωμα με ορθωμένη γροθιά.
31. Κλείσιμο.

_{*Το Τιέντζου είναι το ιστορικό όνομα της Ινδίας στην Ανατολική Ασία. Επίσης αναφέρθηκε και ως Γου Τιέντζου (五天竺 - Wǔ Tiānzhú, όπου η κυριολεκτική σημασία είναι Πέντε Ινδίες), επειδή υπήρχαν πέντε γεωγραφικές περιοχές στην Ινδία γνωστές στους Κινέζους: Κεντρική, Ανατολική, Δυτική, Βόρεια και Νότια Ινδία.}