Η φόρμα ηΓροθιά του Ιπτάμενου Γερανού (飞鹤拳 - Fēi Ηè Quán - Φέι Χούα Τσουάν) αποτελεί ένα είδος της φόρμας βασισμένη στη φόρμα η Γροθιά του Λευκού Γερανού (白鹤拳 - Bái Hè Quán - Πάι Χούα Τσουάν) της Νότιας Σχολής Πυγμαχίας. Οι κινήσεις του ασκούμενου πηγάζουν από τη μίμηση των κινήσεων του γερανού όπως το πέταγμα, το άλμα, το άνοιγμα των φτερών του, κ.ά. Ονομάζεται Ιπτάμενος Γερανός γιατί η εισπνοή του ασκούμενου προσομοιάζεται με το πέταγμα του γερανού και η εκπνοή με το τέντωμα που συνοδεύεται από φωνητική βοήθεια.
Η φόρμα αποτελείται από τρία μέρη που είναι η μέθοδος εξάσκησης, οι ασκήσεις ρουτίνας και η εκτίμηση των πολεμικών τεχνών. Η μέθοδος εξάσκησης βασίζεται κυρίως στα πέντε στοιχεία της φύσης που είναι το μέταλλο, το ξύλο, το νερό, η φωτιά και η γη. Μπορεί επίσης να συνδυαστεί και με την πρακτική των κύκλων περπατήματος μίας πάπιας, δίνοντας προσοχή στην εκπνοή και την ενέργεια. Η μέθοδος του σώματος αφορά κυρίως την ταχύτητα αναπνοής και τις κινήσεις των χεριών. Τα χέρια του ασκούμενου πρέπει να έχουν σχήμα σαν τα φτερά του γερανού που χτυπούν το νερό και τα κύματα. Οι κινήσεις των χεριών πρέπει να είναι ζωηρές, χαριτωμένες και τεντωμένες. Η μέθοδος της επίθεσης πρέπει να είναι ξεκάθαρη και η δύναμη πρέπει να απελευθερώνεται με αιφνίδιο και σκληρό τρόπο στον αντίπαλο. Οι τεχνικές περιλαμβάνουν το χτύπημα, την αγκίστρωση, τη ρίψη, το χτύπημα, την κάλυψη, το κόψιμο και την αναπήδηση.
Η φόρμα η Γροθιά του Ιπτάμενου Γερανού θεωρείται μία παραδοσιακή πολεμική τέχνη ευρέως διαδεδομένη στις νοτιοανατολικές παράκτιες περιοχές της Κίνας, του Χονγκ Κονγκ, του Μακάο, της Ταϊβάν και ακόμη και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Η ξεκάθαρη θεωρία της πυγμαχίας και οι πλούσιες και πολύχρωμες μεθόδοι της αγαπήθηκαν βαθιά από τους ντόπιους, ειδικά οι μυθικοί θρύλοι στη διαδικασία δημιουργίας και ερμηνείας τους, για τους οποίους ο κόσμος συζητάει ακόμη περισσότερο.