Αναπόφευκτα, το γεγονός αυτό το κατέστησε τον κύριο στόχο του αυτοκράτορα της δυναστείας Τσινγκ, Γιονγκ Τζανγκ (雍正 - Yōng Ζhèng, βασ. 1722 - 1735 μ.Χ.), ο οποίος το 1726 απαγόρευσε σε όλους τους πολίτες την ενασχόληση με το Κουνγκ Φου. Αρχικά, η ατομική προπόνηση ήταν επιτρεπτή, καθώς έλειπε η πρόσωπο-με-πρόσωπο επαφή που κάποιος χρειαζόταν προκειμένου να εφαρμόσει αποτελεσματικά τις κατακτημένες τεχνικές σε πραγματικές συνθήκες. Τελικά απαγορεύτηκε γενικά η προπόνηση, επειδή ο καλύτερος τρόπος για να αποτραπούν οι άνθρωποι από το να πολεμούν εναντίον τους χρησιμοποιώντας το Κουνγκ Φου, ήταν να τους εμποδίσουν απ’ το να μάθουν Κουνγκ Φου εξ αρχής.
Οι μοναχοί του ναού Σαολίν κατέφυγαν στη μυστική προπόνηση κατά τη διάρκεια της νύχτας, αξιοποιώντας τα πρωινά για να μελετούν και να διαβάζουν. Αυτό είναι καταγεγραμμένο στο Σι Λάι Τανγκ Τσι Σαν Μπέι (西来堂志善碑 - Xī Lái Táng Zhì Shàn Bēi), μια πέτρινη στήλη που ανεγέρθηκε το 1846 στον ναό Σαολίν. Στην τελευταία αίθουσα του ναού, την «Αίθουσα των Χιλίων Βούδα» (千佛殿 - Qiān Fú Diàn - Τσιέν Φο Ντιέν), μπορεί ακόμα να δει κανείς το αυθεντικό πέτρινο δάπεδο με τις μάλλον παράξενες κοιλότητες, οι οποίες είχαν δημιουργηθεί από τους μοναχούς που προπονούνταν μυστικά στην ίδια τεχνική, τη φόρμα Σιν Γι Πα (心意把 - Xīn Yì Bǎ), επανειλημμένα για πολλά χρόνια.
Δημοσιευμένος το 1849, ο απολογισμός του Λιν Τσινγκ από την επίσκεψή του συνοδεύτηκε από μια απεικόνιση σε ξύλο των μοναχών Σαολίν να πυγμαχούν. Οι μοναχοί εμφανίζονταν κάτω από τη γιγαντιαία σκιά της θεότητας τους, Τζιν Να Λούο (紧那罗 -Jǐn Nà Luó), η οποία κραδαίνει το φλεγόμενο κοντάρι της. Στην εικόνα εμφανίζεται και ο Λιν Τσινγκ να φοράει καπέλο και ρόμπα.
Η απεικόνιση του Λιν Τσινγκ μας οδηγεί σε ένα άλλο, πιο περίτεχνο έργο τέχνης: Εκείνη την περίοδο οι ιθύνοντες του ναού Σαολίν ένιωθαν ότι βρίσκονταν σε κίνδυνο και φοβόντουσαν ότι μαζί με αυτούς θα χαθεί και όλη η σοφία του Κουνγκ Φου τους. Έτσι, το 1867 αποφάσισαν να αφήσουν στην αιωνιότητα την επίδειξη του Κουνγκ Φου, όπως αυτή παρουσιάστηκε κατά την επίσκεψη του Λιν Τσινγκ. Ζήτησαν από έναν διάσημο καλλιτέχνη Γου Γκούα* (吴阁 - Wú Gé), να ζωγραφίσει τη σκηνή με σκοπό να τη χρησιμοποιήσουν σαν ένα μέσο οπτικής καταγραφής, ώστε να μεταφερθεί το Κουνγκ Φου τους στις μελλοντικές γενιές σε περίπτωση που αυτοί χαθούν. Ο ζωγράφος δημιούργησε τη διάσημη πλέον τοιχογραφία στην αίθουσα των «Λευκών Μανδύων» (白衣殿 - Bái Yī Diàn - Μπάι Γι Τιέν) του ναού Σαολίν που ονομάστηκε Σιάο Τσουάν Του (校拳图 - Xiào Quán Tú) και σημαίνει «Απεικόνηση Σχολής Κουνγκ Φου». Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι κεντρικές φιγούρες που ηγούνται της επίδειξης δεν είναι ο Τσαν Μουό και ο Χάι Φα, αλλά μάλλον ο μαθητής του Τσαν Μουό, ο Γου Γκου Λουέν (吴古轮 - Wú Gǔ Lún, 1820-1917) και ο νεότερος αδερφός του Τσαν Μουό, ο Τσαν Τζου (湛举 - Zhàn Jǔ). Ο Χάι Φα και ο Τσαν Μουό ήταν μάλλον πολύ μεγάλοι σε ηλικία ή είχαν πεθάνει μέχρι τότε.
Η πραγματική πρόθεση δεν ήταν να καταγράψουν την ιστορία· οι μοναχοί Σαολίν είχαν κάνει επιδείξεις για πολύ πιο σημαντικούς ηγέτες και βασιλιάδες από τον Λιν Τσινγκ. Αντιθέτως, η τοιχογραφία ήταν ένα είδος οδηγού ή εγχειριδίου. Ο Γου Γκε ήταν ένας ολοκληρωμένος μαθητής του Γου Γκου Λουέν και γι΄ αυτό η δική του εμπειρία στο Κουνγκ Φου του επέτρεψε να συλλάβει με ακρίβεια την ουσία των φορμών. Κάθε ζευγάρι μαχητών στην τοιχογραφία επιδεικνύει σημεία - κλειδιά του πώς οι φόρμες εφαρμόζονται στη μάχη. Αυτός είναι ο κρυφός πυρήνας της «Γροθιάς Σαολίν». Χωρίς αυτή τη γνώση, οι φόρμες στις οποίες προπονούνταν οι μοναχοί δε θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Απεικονίστηκε σε έναν τοίχο στον ναό Σαολίν ανάμεσα σε μια σειρά ιστορικών τοιχογραφιών για να αποκρύψει το νόημά της. Η επίσκεψη του Λιν Τσινγκ χρησιμοποιήθηκε σαν λόγος ή δικαιολογία προκειμένου να απεικονιστούν οι μοναχοί σε μάχη. Η ελπίδα ήταν ότι, αν ο ναός δεχόταν επίθεση, τα βιβλία του καίγονταν και οι μοναχοί σκοτώνονταν, η τοιχογραφία θα επιβίωνε με το να την παραβλέψουν σαν μια ανούσια ιστορία.
Αφού έφυγε ο Λιν Τσινγκ, αποφασίστηκε οι διακεκριμένοι μοναχοί να κρυφτούν σε μικρούς κοντινούς ναούς, έτσι ώστε να μην τους βρίσκουν εύκολα. Ο Τσαν Μουό και ο Χάι Φα κρύφτηκαν στον μικρότερο, πιο απομακρυσμένο και μυστικό ναό, τον ναό Σι Γκόου (石沟 - Shí Gōu). Το 1830 ο Τσαν Μουό και ο Χάι Φα έχτισαν μια στήλη στον ναό Σι Γκόου (石沟寺碑 - Shí Gōu Sì Bēi), οπότε εκτιμάται ότι η άφιξή τους έγινε πριν απ’ αυτήν την περίοδο.
*Γου Γκούα (吴阁 - Wú Gé): υπάρχουν πηγές που αναφέρουν ότι ο καλλιτέχνης που φιλοτέχνησε την τοιχογραφία ήταν ένας άγνωστος λαϊκός καλλιτέχνης.