Σύμφωνα με το βιβλίο «Σαολίν Γκαν Που» (少林根譜 - Shàolín Gēn Pǔ) κατά τη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) ο μοναχός Τζαν Χαν (湛恒 -ZhànHéng) δημιούργησε τη μέθοδο του κονταριού των τριάντα χτυπημάτων που έχει τις ρίζες της στην τεχνική που δίδασκε ο δάσκαλος Σου Να Λούο (許那羅 - XǔNāLuó) και η οποία ονομάστηκετο Κοντάρι που Πηγαίνει Μπρος και Πίσω (穿梭棍 - Chuān Suō Gùn - Τσουάν Σουό Κουίν). Κύρια χαρακτηριστικά του είναι ότι η μπροστινή λαβή πρέπει να γλιστράει σαν αέρας, ενώ η οπίσθια λαβή πρέπει να είναι δυνατή σαν το σίδερο. Δεν υπάρχουν σημεία προς τα πάνω και προς τα κάτω. Το χτύπημα του κονταριού σαρώνει γρήγορα και δυνατά τον αντίπαλο. Η μέθοδος αυτή είναι αποτελεσματική σε περίπτωση που ο αντίπαλος περπατάει είτε τρέχει.