Ηγούμενος του ναού Σαολίν (1908 - 1923)
Σημείωση: Οι παρακάτω πληροφορίες προέρχονται από ένα κινεζικό κείμενο με τίτλο «少林高僧、武学巨子“恒林法师、妙兴法师”’», το οποίο μεταφράζεται ως «Οι Μεγάλοι Δάσκαλοι των Πολεμικών Τεχνών Σαολίν – Ο Ντάρμα Δάσκαλος Χανγκ Λιν και ο Ντάρμα Δάσκαλος Μιάο Σινγκ».
Ο Σι Χανγκ Λιν ήταν δάσκαλος του Σι Μιάο Σινγκ. Το 1920, μια ομάδα Ιαπώνων τουριστών που επισκέφτηκαν τον ναό Σαολίν τράβηξαν ασπρόμαυρες φωτογραφίες των κτιρίων, των αγαλμάτων, των αυλών, των μνημείων, των μοναχών και άλλων ανοιχτών χώρων. Μια από αυτές τις φωτογραφίες απεικονίζει την πολιτοφυλακή των Σαολίν και εύλογα υποθέτει κανείς ότι στη θέση του ιππέα είναι ο δάσκαλος Σι Χανγκ Λιν, αυτός που κάθεται καβάλα στο άλογο, το οποίο στέκεται ανάμεσα στις δύο ομάδες των επίλεκτων και ειδικά εκπαιδευμένων μοναχών Σαολίν. Αυτές οι φωτογραφίες φυλάσσονταν στον ναό Μποντιντάρμα στο Κιότο της Ιαπωνίας και ανακαλύφθηκαν ξανά όταν ο τελευταίος ηγούμενος του ναού Σαολίν, Σι Γιονγκ Σιν, επισκέφτηκε το μέρος το 1991. Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο Σι Χανγκ Λιν ήταν δυνατό να συμβάλλει ως συνεχιστής του αρχαίου Τσαν βουδισμού και των παραδοσιακών πολεμικών τεχνών που σχετίζονταν με τον ναό Σαολίν, ενώ ταυτόχρονα μπορούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της τοπικής, λαϊκής, βουδιστικής κοινότητας, καθώς και να επανδρώσει, να προετοιμάσει και να εκπαιδεύσει μια σύγχρονη πολιτοφυλακή. Καθώς ο ίδιος ο Σι Χανγκ Λιν δεν είχε λάβει επίσημη στρατιωτική εκπαίδευση, αξιοποίησε τις γνώσεις του στις παραδοσιακές πολεμικές τέχνες, τις οποίες εφάρμοσε επιτυχώς για τη δημιουργία μιας σύγχρονης πολιτοφυλακής που χρησιμοποιούσε πυροβόλα όπλα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τους ληστές και να διατηρήσει την ειρήνη. Αυτό το εγχείρημα αποτελεί μια εξισορρόπηση ανάμεσα στο παλιό και το νέο. Η άριστη κατάρτιση και η δεξιοτεχνία του Σι Χανγκ Λιν γίνεται φανερή μέσω των εξαιρετικών ικανοτήτων του μαθητή του, Σι Μιάο Σινγκ.
ΟΣι Χανγκ Λιν (释恒林 - Shì Héng Lín)είχε το λαϊκό ψευδώνυμο Σονγκ (宋 - Sòng). Καταγόταν από το χωριό Σονγκτσάι (宋寨 – Sòng Zhài) που βρίσκεται στην κομητεία Γιτσουάν (伊川 - Yī Chuān) της επαρχίας Χενάν (河南 - Hé Nán). Γεννήθηκε τον 4ο χρόνο της βασιλείας του αυτοκράτορα Τονγκ Τσι (同治 - Tóng Zhì), το 1865, της δυναστείας των Τσινγκ (清 - Qīng, 1644-1911 μ.Χ.) και ο πατέρας του ήταν αγρότης. Έλαβε τη βασική εκπαίδευση στο σχολείο του χωριού όπου έμαθε ανάγνωση και γραφή. Κατά τον πρώτο χρόνο της βασιλείας του αυτοκράτορα Κουάνγκ Σου (光緒 - Guāng Xù), το 1875, της δυναστείας των Τσινγκ, ο πατέρας του τον έστειλε να ζήσει στον ναό Σαολίν στην πόλη Τανφάν (登封 - Dēng Fēng), όπου του ξύρισαν το κεφάλι και έλαβε το όνομα-Ντάρμα «Χανγκ Λιν» (恒林), το οποίο σημαίνει «ανθεκτικό δάσος». Εκεί ο Χανγκ Λιν μελέτησε τον βουδισμό και εξασκήθηκε στις πολεμικές τέχνες. Αργότερα, μετά από πολλά χρόνια εξάσκησης και αφού ασπάστηκε τις επιταγές της χειροτονίας, προβιβάστηκε στη θέση του «Επόπτη του Ναού» (监院 – Jiān Yuàn - Τζιαν Γιουέν). Κατά τον τελευταίο χρόνο της βασιλείας του αυτοκράτορα Κουάνγκ Σου, το 1908, διορίστηκε «Αρχηγός της Συνέλευσης των Μοναχών» (僧会司 - Sēng Huì Sī - Σενγκ Χουί Σι) του ναού Σαολίν, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του ηγούμενου και της ευθύνης για την καλή υγεία και την εξάσκηση όλων των μοναχών του ναού. Επίσης, ανέλαβε την καθοδήγηση της λαϊκής βουδιστικής κοινότητας της πόλης Τανφάν. Ήταν γνωστός για τον δίκαιο και αμερόληπτο χαρακτήρα του, ενώ οι ερμηνείες που έδινε για το Ντάρμα ήταν σαφείς και ολοκληρωμένες.
Παρόλο που οι πολεμικές τέχνες των Σαολίν εξασκούνταν στα κρυφά εκείνη την περίοδο, ο Σι Χανγκ Λιν ήταν γνωστός για τις πολεμικές του ικανότητες. Εξαιτίας της αβεβαιότητας που προκλήθηκε από την επανάσταση του 1911, ο ναός Σαολίν και τα περίχωρα, που βρίσκονταν σε μια στρατηγική τοποθεσία, βυθίστηκαν στο χάος και την αναταραχή. Η κατάσταση αυτή οδήγησε τον Σι Χανγκ Λιν να ιδρύσει το «Αμυντικό Τάγμα του Ναού Σαολίν» (少林寺保卫团 – Shào Lín Sì Bǎo Wèi Tuán - Σάο Λιν Σι Μπάο Γουέι Τουάν) το 1912. Η οργάνωση αυτή αποτελούσε μια σύγχρονη πολιτοφυλακή που ήταν πολύ γνωστή τόσο στον απλό λαό της κοινότητας, όσο και στην υψηλή κοινωνία. Επίσης, ήταν επίσημα αναγνωρισμένη από τις τοπικές αρχές της πόλης Τανφάν. Ο Σι Χανγκ Λιν ήταν υπεύθυνος για την επάνδρωση της οργάνωσης, την προμήθεια σύγχρονων πυροβόλων όπλων, ενώ ανέλαβε ο ίδιος την εκπαίδευση των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου του 9ου χρόνου της Δημοκρατίας της Κίνας (中華民國 - Zhōng Huá Mín Guó, 1911-1949), το 1920, λιμός και ξηρασία μάστιζαν την επαρχία Χονάν, ενώ αυξήθηκαν τα κρούσματα ληστείας. Οι άνθρωποι υπέφεραν από τις κακουχίες και τις συμφορές. Η πολιτοφυλακή του Σι Χανγκ Λιν συχνά παρατασσόταν σε διάφορες περιοχές της Τανφάν, όπου ερχόταν αντιμέτωπη με ομάδες ληστών που δρούσαν στην ύπαιθρο και συνέτριβε τη μία μετά την άλλη. Μερικές φορές γινόταν ανοιχτή μάχη, ενώ άλλες φορές οι στρατιώτες δρούσαν κρυφά στήνοντας έξυπνες και επιτυχημένες ενέδρες. Όταν γνωστές ληστοσυμμορίες νικούσαν ή διέφευγαν των στρατιωτών άλλων περιοχών, όπως συνέβη στην περίπτωση του αρχιληστή Τσου Πάο Τσενγκ (朱保成 - Zhū Bǎo Chéng), μόλις πλησίαζαν στον ναό Σαολίν γνώριζαν την ήττα. Όλοι όσοι ζούσαν κοντά στον ναό Σαολίν υποστήριζαν την πολιτοφυλακή του Σι Χανγκ Λιν, ενώ η τοπική κυβέρνηση της είχε αποτίσει αρκετούς φόρους τιμής.
Ο Σι Χανγκ Λιν ήταν εξαιρετικός σε θέματα οργάνωσης του ναού. Ιερουργούσε σε γάμους και κηδείες και αναλάμβανε την επίλυση όλων των προβλημάτων που προέκυπταν στον ναό. Υπήρχε τόση ηρεμία στην πόλη Τανφάν που οι άνθρωποι μπορούσαν να πηγαινοέρχονται στον ναό με ασφάλεια. Τούτο διότι ο Σι Χανγκ Λιν ήταν υπεύθυνος για τον νόμο και την τάξη εντός και εκτός ναού. Παρά την τόση επιτυχία του, ποτέ δεν έλαβε τα εύσημα για τα κατορθώματά του. Κατά τον 12ο χρόνο της Δημοκρατίας της Κίνας, εξαιτίας της ασθένειας και της εξάντλησής του, ο δάσκαλος Σι Χανγκ Λιν απεβίωσε στην ηλικία των 59 ετών (Ντάρμα ηλικία: 48 ετών). Μόλις διαδόθηκαν τα νέα για την απώλειά του, οι άνθρωποι θρηνούσαν σε όλη την περιοχή της Χονάν.