Ο ίδιος ο Λι Σι Mιν (李世民 - Lǐ Shì Mín) επιβεβαίωσε ότι οι μοναχοί του Σαολίν συνέβαλαν στο έργο του. Στις 26 Μαΐου του 621 μ.Χ. τους απηύθυνε μια ευχαριστήρια επιστολή. Ήταν ακόμη στο πεδίο μάχης προετοιμάζοντας τα στρατεύματα για την αναμέτρηση με τον Ντόου Τζιέν Ντε (竇建德 - Dòu Jiàn Dé), η οποία έλαβε χώρα δύο ημέρες αργότερα και προφανώς υπαγόρευσε την επιστολή σε κάποιον από τους γραμματείς του, την υπέγραψε και το κείμενο αργότερα αντιγράφηκε στη στήλη Σάο Λιν Σι Μπέι (少林寺碑 - Shào Lín Sì Bēi):
«Ο προϊστάμενος υπεράσπισης, διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων, διευθυντής των Κρατικών Υποθέσεων, Κυβερνήτης της επαρχίας Γιόνγκ (永州 - Yǒng Zhōu), Στρατιωτικός Μαρκήσιος Αριστεράς και Δεξιάς, Γενικός Διευθυντής, Γενικός Διοικητής Περιοχής που έχει διοριστεί με έκτακτες εξουσίες για την επαρχία Λιανγκ (凉州 - Liáng Zhōu), Ανώτατος Πυλώνας του βασιλείου Σανγκ Τζου Γκουό (上柱国 - Shàng Zhù Guó), ο «Πρίγκιπας Τσιν» (秦王 - Qín Wáng - Τσιν Γουάνγκ), (Λι) Σι Μιν,
Προς: Το Οχυρό της Κοιλάδας με τα Κυπαρίσσια (白骨塢 - Bái Gǔ Wù - Μπάι Γκου Γου), τον Κοσμήτωρα (上座 - Shàng Zuò - Σανγκ Τζουό) του ναού Σαολίν, τον Ηγούμενο (寺主 - Sì Zhǔ - Σι Τζου) και τους μαθητές τους, καθώς και τους στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες, αξιωματικούς, κοινούς ανθρώπους και τους λοιπούς:
Πρόσφατα υπήρξε χάος κάτω από τον ουρανό. Πουθενά στη γη δεν υπήρχε ένας άρχοντας και ο κόσμος διαλυόταν. Ο δρόμος των Τριών Οχημάτων μειωνόταν. Αυτό προκάλεσε την αποσύνθεση της ηπειρωτικής χώρας. Πολεμιστές κινούνται στη γη. Το Κεντρικό Βασίλειο βράζει και οι διάβολοι όλοι διαμαρτύρονται.
Αυτή η αυλή (η δυναστεία των Τανγκ [唐 - Táng]) έχει λάβει τους ουράνιους οιωνούς της κυβέρνησης. Υποστηρίζει την αλήθεια. Ως εκ τούτου, η αρετή θα φτάσει στον κοινό άνθρωπο και θα δώσει εντολή στη μοναστική κοινότητα. Έτσι, οι άνθρωποι θα απολαύσουν τη χάρη της απελευθέρωσης από τα βάσανα και όλα θα ευνοηθούν με τα οφέλη της άλλης ακτής.
Ο Γουάνγκ Σι Τσονγκ (王世充 - Wáng Shì Chōng) θέλησε να αρπάξει τη θέση των άλλων. Τόλμησε να αντισταθεί στις ουράνιες αρχές. Έδρασε απερίσκεπτα αγνοώντας τους νόμους.
Τώρα οι άνεμοι της αρετής φυσούν μακριά και ο φάρος της σοφίας λάμπει κοντά. Οι μοναχοί συνειδητοποίησαν αμέσως ποια ενέργεια θα απέδιδε τους βουδιστικούς καρπούς και κατάφεραν να προετοιμάσουν ένα εξαιρετικό σχέδιο. Μαζί επέστρεψαν στον Γήινο Παράδεισο (福地 - Fú Dì - Φου Τι). Αυτοί αιχμαλώτισαν τον ανιψιό του Γουάνγκ, Ζαν Ζούα (王仁則 - Wáng Rén Zé) και εξάγνισαν την Αγνή Γη (淨土 - Jìng Tǔ - Τζινγκ Του). Τα αποτελέσματα της σεβάσμιας παρατήρησής τους και η εκφρασμένη πίστη τους έχουν γίνει γνωστά στην αυλή. Ο τρόπος επίτευξής τους και η αυτο-καλλιέργεια προσθέτει περαιτέρω δόξα στον ναό τους.
Ακούσαμε με ευχαρίστηση και εκτίμηση για τη συμβολή των Σαολίν. Ξεπερνά τη φαντασία και τα λόγια. Ο ναός θα πρέπει να υποστηριχθεί και οι μοναχοί του να ανταμειφθούν γενναιόδωρα. Ανεξαρτήτως των μεταβαλλόμενων συνθηκών πρέπει να παρέχεται στο μοναστήρι σταθερό εισόδημα.
Η κρίση στην ανατολική πρωτεύουσα (Λουογιάνγκ [洛陽 - Luò Yáng]) θα επιλυθεί σύντομα. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να παροτρύνουμε τους ανθρώπους να ασκηθούν έτσι ώστε να αποτελέσουν παράδειγμα για τις μελλοντικές γενιές. Ο καθένας πρέπει να ξαναρχίσει ειρηνικά την προηγούμενή του κατεύθυνση απολαμβάνοντας για πάντα ουράνιες ευλογίες.
Γι' αυτό στέλνω σ' εσάς, τον Ανώτατο Κρατικό Πυλώνα, τον εκ των ιδρυτών της δυναστείας Δούκα της κομητείας Ντούα Γκουάνγκ (德广 - Dé Guǎng), (Λι) Αν Γιουάν (安遠 - Ān Yuǎn, θ. 633), για να εκφράσω την εκτίμησή μου. Μπορείτε να στείλετε εδώ έναν ή δύο μοναχούς διοικητές που συνέβαλαν στη μάχη, ώστε να τους συναντήσω. Δεν θα πω περισσότερα πια.
Στις τριάντα του τέταρτου μήνα (της 4ης χρονιάς της Περιόδου Βασιλείας* Γου Ντούα (武德 - Wǔ Dé), δηλαδή 26 Μαΐου 621 μ.Χ.).
Από την πλευρά του, η επιστολή του Λι Σι Μιν δεν εκφράζει τίποτε άλλο παρά ευγνωμοσύνη. Σε διακοσμημένη παράλληλη πεζογραφία, χαρακτηριστική των μεταγενέστερων γραπτών του, αναφέρεται στο θάρρος και την αφοσίωση των μοναχών, κάτι που υπόσχεται πως θα ανταμείβεται πολλαπλά. Ωστόσο μια πιο προσεκτική ανάγνωση αποκαλύπτει έναν πιο λεπτό τόνο στην επιστολή του πρίγκιπα. Ακόμη και όταν επαινούσε το ηρωικό τους πνεύμα, ο Λι Σι Μιν προειδοποιούσε τους μοναχούς να εγκαταλείψουν περαιτέρω στρατιωτικές ενέργειες. Έτσι, η επιστολή του μελλοντικού αυτοκράτορα εξυπηρετούσε ταυτόχρονα διπλό σκοπό: την εξύμνηση αλλά και τον περιορισμό των μοναχών του Σαολίν, γιατί δεν ήταν σίγουρος ότι την επόμενη φορά θα ήταν πάλι στο πλευρό του.
*Ονομασίες Περιόδων Βασιλείας (年號 - Nián Hào - Νιέν Χάο): Ονομασίες που αναφέρονται σε ολόκληρη ή σε τμήμα της ηγεμονίας ενός αυτοκράτορα. Ο πρώτος που υιοθέτησε αυτή τη μέθοδο χρονολόγησης ήταν ο αυτοκράτορας Γου (武 - Wǔ, 141 - 87 π.Χ.) της δυναστείας Χαν (漢 - Hàn), έθιμο που διατηρήθηκε μέχρι την καθιέρωση της Κινεζικής Δημοκρατίας (1912 μ.Χ). Ο ιδρυτής της δυναστείας των Τανγκ και πατέρας του Λι Σι Μιν, αυτοκράτορας Γκάο Τζου (高祖 - Gāo Zǔ, 618 - 626 μ.Χ.), διατήρησε την ονομασία Γου Ντούα (武德 - Wǔ Dé) καθ' όλη τη διάρκεια της βασιλείας του, 618 - 626 μ.Χ.