"青出于蓝而胜于蓝
Το μπλε εξάγεται από το φυτό λουλακί αλλά είναι πιο μπλε από το φυτό από το οποίο προέρχεται."
Το Σίφου (师父 - Shīfù) είναι o τίτλος αλλά πολύ περισσότερο ο ρόλος του δασκάλου. Ο όρος, φέρει τη διττή σημασία του «κύριου» και του «πατέρα», και επομένως υποδηλώνει την ουσία της σχέσης του δασκάλου - μαθητή. Παραδοσιακά, στις κινεζικές πολεμικές τέχνες το Σίφου χρησιμοποιήθηκε ως οικογενειακός όρος και ένδειξη σεβασμού.
Ένας Σίφου θεωρούνταν "πατέρας", επομένως οι μαθητές του απευθυνόταν ο ένας στον άλλο ως "αδέρφια" ή "αδερφές", ιδιαίτερα "μεγάλα αδέρφια" (shīxiōng 師兄), "μικρά αδέρφια" (shīdì 師弟), "μεγάλες αδερφές" (shījiě 師姐) και "μικρές αδερφές" (shīmèi 師妹). Το Σαολίν στηρίζεται στο οικογενειακό σύστημα. Κάθε Σίφου ενεργεί ως πατέρας σε μια πυρηνική οικογένεια μαθητών, ο καθένας με αρχαιότητα με βάση το ποιος είναι ο επόμενος πιο κατάλληλος για να αναλάβει τις ευθύνες του Σίφου.
Ο ίδιος ο Σίφου ήταν φυσικά μέλος της οικογένειας του δικού του Σίφου. Η κατανόηση αυτής της οικογενειακής δομής είναι επιτακτική για την κατανόηση του τι σημαίνει να είσαι Σίφου, καθώς η πειθαρχία δεν επιβάλλεται με στρατιωτική επιμονή, αλλά κερδίζεται μέσω σκληρής εκπαίδευσης και συχνά μέσω δύσκολων μαθημάτων και του σχηματισμού ισχυρών δεσμών μεταξύ μαθητή και δασκάλου.
Η αποδοχή του μαθητή είναι ένα πολύ επίσημο γεγονός, που συνήθως απαιτεί μια τελετή μαθητείας που ονομάζεται bai shi (拜師/拜师).Μετά την τελετή, η σχέση ορίζεται σε ένα πιο άμεσο πλαίσιο γονέα-παιδιού και η χρήση παίρνει αυτόν τον όρο και όχι ένα γενικό σημάδι σεβασμού για τις δεξιότητες και τη γνώση.Παραδοσιακά, μόνο εκείνοι που έχουν γίνει δεκτοί ως μαθητές και επομένως έχουν συνάψει την ισόβια σχέση πατέρα-παιδιού με τον εκπαιδευτή τους θα αναφέρονται στον εκπαιδευτή τους ως Σίφου.
Υπάρχει ένα κινέζικο ρητό "一日為師,終身為父" που μεταφράζεται σε
"Ακόμα κι αν είναι δάσκαλός μου (師父 - Shīfù - Σίφου) για μια μέρα, είναι ο πατέρας μου για μια ζωή."
Είναι τέτοια η σημασία αυτής της σχέσης. που θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά προτού είτε ο δάσκαλος είτε ο μαθητής αποδεχθούν τους αντίστοιχους ρόλους τους.Δεν αυτοανακηρύσσεται κάποιος Σίφου, είναι μια τιμή που απονέμεται και όχι μόνο αυτό, Σίφου σε κάνουν οι μαθητές σου, απονέμοντάς σου τον σεβασμό που τους έχεις εμπνεύσει, τότε μόνο γίνεσαι Σίφου.
Σε ένα παραδοσιακό σύστημα κινεζικών πολεμικών τεχνών, ένας Σίφου πρέπει να είναι κάποιος που έχει αρκετή γνώση - και επάρκεια σε - ένα σύστημα ώστε να είναι σε θέση να το μεταδώσει με ακρίβεια. Ένας αληθινός Σίφου θεωρεί τον εαυτό του μαθητή για μια ζωή, είναι ωστόσο, σίγουρος για την ικανότητά του να μεταδώσει την παραδοσιακή τέχνη με τρόπο οργανωμένο, πρακτικό και εύπεπτο για όσους έχουν καλό χαρακτήρα καθώς και χρόνο, θέληση και ώθηση να μάθουν.
Το να γίνεις Σίφου φαίνεται ελκυστικό αλλά δεν είναι εύκολο και δεν είναι για τους λιπόψυχους, καθώς συνεπάγεται σημαντική ευθύνη - τόσο προσωπική όσο και για τους μαθητές του. Γιατί δεν αρκεί να διδάσκεις, πρέπει να δίνεις και φυσικά το παράδειγμα σε κάθε πτυχή της τέχνης. Έτσι, εκτός από πολλά σκληρά χρόνια φυσικής προπόνησης, περιλαμβάνει τη μελέτη της φιλοσοφίας, της ιστορίας, των εννοιών και της κουλτούρας της τέχνης.
Λόγω της ποικιλόμορφης φύσης της διδασκαλίας, ένας Σίφου πρέπει στη συνέχεια να αναπτύξει ένα ασυνήθιστα ποικίλο σύνολο δεξιοτήτων. Ένας Σίφου πρέπει να γίνει ειδικός στην επικοινωνία, στην κατανόηση των συγκρούσεων και στην ψυχολογία. Πρέπει να μπορεί να εφαρμόζει διαφορετικές μεθόδους ανάπτυξης - από μεθόδους διδασκαλίας, εκπαίδευσης και καθοδήγησης έως την ηγεσία. Η προσαρμοστικότητα στις περιστάσεις και στο πρόσωπο είναι το κλειδί. Ένας Σίφου χρειάζεται την ικανότητα να αλλάξει τον τρόπο που παρέχεται η διδασκαλία σύμφωνα με τον τρόπο που μαθαίνει κάθε μαθητής και να επηρεάζει την ενέργεια της αίθουσας, για να διασφαλίσει την επίτευξη του αποτελέσματος.
Τέλος, αλλά ίσως το πιο σημαντικό, ένας Σίφου πρέπει στη συνέχεια να είναι σε θέση να δημιουργήσει μια κουλτούρα όπου οι μαθητές νιώθουν ασφαλείς να μάθουν. Πρέπει να τους παρέχει την πειθαρχία για να μπορέσουν να μάθουν αποτελεσματικά, αλλά και την ελευθερία και τη δημιουργικότητα για να αναπτυχθούν ως ένα ενδυναμωμένο άτομο. Σε αυτό το πλαίσιο, το «Σίφου» συνεπάγεται ένα καθήκον φροντίδας, που περιλαμβάνει συμβουλές, καθοδήγηση και υποστήριξη στη ζωή πέρα από την αίθουσα προπόνησης.
Σίφου λοιπόν δεν είναι απλά ένας άνθρωπος που ξέρει καλό Κουνγκ Φου , Σίφου είναι ένας άνθρωπος που ξέρει Κουνγκ Φου με την ολοκληρωμένη έννοια του όρου μέσα και έξω από την Σχολή και έχει την δυνατότητα να το μεταδώσει στους άλλους να τους εμπνεύσει, να τους καθοδηγήσει, να τους στηρίξει σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο που οδηγεί στο κατόρθωμα του ανθρώπου.
Σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν επιτύχει και διευθύνουν μικρά σχολεία ή συλλόγους αλλά αυτό δεν τους κάνει Σίφου και δεν πρέπει να συγχέονται με έναν Σίφου, στον παραδοσιακό κόσμο των κινεζικών πολεμικών τεχνών αυτοί οι άνθρωποι θα θεωρούνταν «sihings», μεγαλύτερα αδέρφια (ή sije, μεγαλύτερες αδερφές), πρότυπα που έχουν αφιερώσει χρόνο, έχουν εμπειρία και είναι ικανοί/ικανές να διδάξουν.
Όταν έρχεται η ώρα για ένα νέο Σίφου να έχει μια οικογένεια μαθητών, υπάρχει ευθύνη να τους φροντίζει, να τους διδάξει σωστά την τέχνη και να τους ωθήσει να αναπτύξουν όχι μόνο τεχνικές δεξιότητες, αλλά γενική ικανότητα και αξιοπρέπεια μέσα στην κοινότητα. Ως γόνος του συστήματος και αρχηγός μιας οικογένειας, ένας Σίφου πρέπει να είναι πρότυπο, πρωταγωνιστής και αυτός που είναι τελικά ο μόνος υπεύθυνος για την οικογένεια.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα ενός Σίφου; όταν έχει αναπτύξει τις απαραίτητες δεξιότητες και έχει κάνει περήφανο τον δικό του Σίφου αλλά πολύ περισσότερο όταν έχει μαθητές που πετυχαίνουν και τον κάνουν περήφανο με τη σειρά τους… αυτό σημαίνει να είσαι Σίφου.