ΤαΣφυριά Χαλκού (铜錘 - Tóng Chuí - Τον Τσουέι)είναι ένα από τα όπλα των αρχαίων χρόνων. Έχουν συνολικό μήκος 70 εκατοστά. Το όπλο αυτό χρησιμοποιήθηκε κατά τη δυναστεία των Μινγκ (明 - Míng) από τον δάσκαλο Γου Λέι (悟雷 - Wù Léi) καικατά τη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng) από τον δάσκαλο Ρου Τζιν (如静 - Rú Jìng).Εισήχθη στον ναό Σαολίν στη δυναστεία των Σονγκ (宋 - Sòng). Ταξινομήθηκε από τον μοναχό Φου Τζου (福居 - Fú Jū) στο βιβλίο των όπλων Σαολίν. Μερικά από τα τεχνικά του χαρακτηριστικά είναι οι αιφνιδιαστικές κινήσεις, επιθετικές και αμυντικές που συντελούν στην αποτελεσματικότητά του. Μερικές από τις χρησιμοποιούμενες τεχνικές είναι το χτύπημα, η απόκρουση, το μπλοκάρισμα, η ρίψη, η συντριβή κ.ά. Απαιτείται πολύ καλός συντονισμός σώματος και βλέμματος κατά τη χρήση του. Ο μοναχός Γιονγκ Σιανγκ (永祥 - Yǒng Xiáng) ήταν δεξιοτέχνης σε αυτή την πρακτική, την οποία και δίδασκε. Τα Σφυριά Χαλκού χρησιμοποιούνται διπλά στην εκτέλεση της φόρμας και ονομάζονται αλλιώς και Σφυριά Χρυσαφένια Λουλούδια (金花錘 - Jīn Huā Chuí - Τζιν Χουά Τσουέι) σύμφωνα με το βιβλίο των όπλων Σαολίν που έχει τίτλο «Σαολίν Πινγκ Τσι Τσονγκ Που (少林兵器總譜 - Shàolín Bīng Qì Zǒng Pǔ)».