Η Πύλη του Βουνού (山門 - Shān Mén - Σαν Μαν), η κύρια είσοδος του ναού, αποτελείται από μια κύρια πύλη και δύο πλευρικές που την πλαισιώνουν. Η κύρια πύλη είναι χτισμένη σε μια βεράντα ύψους 2 μ. με μονές μαρκίζες. Χτίστηκε το 1735, κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Γιούνγκ Τσενγκ (雍正 - Yōng Ζhèng, βασ. 1722 - 1735 μ.Χ.) της δυναστείας Τσινγκ (清 - Qīng, 1644 - 1911 μ.Χ.).
Στις αρχές της δυναστείας Τσινγκ, μια πινακίδα με έξι κινεζικούς χαρακτήρες κρεμάστηκε στον εξωτερικό τοίχο που σημαίνει «Γνήσια Γενέτειρα του Βουδισμού». Ένας άλλος πίνακας με τρεις χαρακτήρες, τους «少林寺», δηλαδή ναός Σαολίν, που γράφτηκε από τον αυτοκράτορα Κανγκ Σι (康熙 - Kāng Xī, βασ. 1661 - 1722 μ.Χ.), τοποθετήθηκε πάνω από την είσοδο του ναού το 1704. Η πινακίδα αυτή ήταν αρχικά τοποθετημένη πάνω από την μπροστινή πόρτα της Αίθουσας των Ουράνιων Βασιλέων (天王殿 - Tiān Wáng Diàn - Τιέν Γουάνγκ Τιέν), αλλά απομακρύνθηκε όταν κάηκε η αίθουσα. Με προσεκτική παρατήρηση, κάποιος ανακαλύπτει ότι οι πινελιές στο κάτω μέρος των χαρακτήρων 少 (Shào - Σάο) και 寺 (Sì - Σι) δεν είναι ομοιόμορφες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των αναπαλιώσεων που έχει υποστεί η πινακίδα. Το ότι η πινακίδα επέζησε από τη φωτιά είναι από μόνο του ένα θαύμα.
Περνώντας την Είσοδο του Βουνού βλέπουμε το άγαλμα του Μαϊτρέγια (彌勒菩薩 - Mí Lè Pú Sà - Μι Λούα Που Σα, λατ: Maitreya) να καλωσορίζει τον επισκέπτη χαμογελώντας. Αυτό το πήλινο άγαλμα, που είναι ζωγραφισμένο σε γαλάζιους χρυσούς χρωματισμούς, είναι τοποθετημένο σε μία προστατευτική γυαλινη βιτρίνα. Πριν από μερικά χρόνια, τα χρώματά του ήταν ακόμα πιο ζωηρά.
Πίσω από το άγαλμα του Μαϊτρέγια στέκεται η μορφή του Σκάντα (韋馱 - Wéi tuó - Γουέι Τουό, λατ: Skanda) ως προστάτης φρουρός του Ναού. Και αυτός είναι τοποθετημένος πίσω από το γυαλί.
Και στις δύο πλευρές της εισόδου βρίσκεται από ένα πέτρινο λιοντάρι (石獅 - Shí Shī) ύψους 1,67 μέτρων που στέκεται σε μια πλατφόρμα ύψους 1,75μ. Δίπλα σε κάθε λιοντάρι βρίσκεται από ένα κοντάρι σημαίας.
Μπροστά από την είσοδο, στην αριστερή και τη δεξιά πλευρά, στέκονται δύο πύλες κατασκευασμένες στη δυναστεία των Μινγκ (明 - Míng, 1368 - 1644). Αυτές οι δύο πύλες είναι χτισμένες συμμετρικά της κεντρικής πύλης. Κάθε μία έχει μία καμάρα και δύο κολόνες, ύψους 5,85 μέτρων και 1,95 μέτρων αντίστοιχα. Οι κορυφές των δύο πυλών στέκονται σε τέσσερα στηρίγματα σε σχήμα φύλλου σημύδας. Οι πέτρινες τετράγωνες κολόνες και τα οριζόντια δοκάρια που στηρίζουν τις πύλες ομοιάζουν με τα αντίστοιχα των ξύλινων κατασκευών.
Η μία μετόπη είναι διακοσμημένη με τα ανάγλυφα δύο λιονταριών που παίζουν με μεταξένιες μπάλες και η άλλη με δύο φοίνικες που χαιρετούν τον ήλιο. Και οι δύο παραστάσεις ήταν πολύ δημοφιλείς στην περίοδο των δυναστειών Μινγκ και Τσινγκ. Στις εμπρόσθιες και πίσω πλευρές των οριζόντιων δοκαριών και των στηλών βρίσκουμε σκαλισμένες επιγραφές και δίστιχα ποίηματα (對聯 - Duì Lián - Τούι Λιέν), κάθε στίχος είναι γραμμένος αντιδιαμετρικά του άλλου στην απέναντι κολόνα, που σχετίζονται με την ιστορία του ναού.
Στο ανατολικό τμήμα της ανατολικής αψίδας διαβάζουμε σε οριζόντια επιγραφή:«Πρωταρχική Κοιτίδα του Τσαν» και το ποίημα αναφέρει:
«Το ακριβές κέντρο κάτω από τον Παράδεισο, το ύψιστο ευγενές βουνό.
Της καρδιάς ο μεγαλύτερος των θησαυρών, η πηγή του πιο διδαγμένου Τσαν».
Στο δυτικό τμήμα της ανατολικής αψίδας βρίσκεται η οριζόντια επιγραφή: «Ιδρύθηκε από τον Μπα Τουό (跋陀 - Bá Tuó)» και στην κολόνα της δεν βρίσκεται ζεύγος ποιημάτων.
Στο ανατολικό τμήμα της δυτικής αφίδας διαβάζεται η οριζόντια επιγραφή: «Ιερός Τόπος του Μεγάλου Όχηματος*». Το δίστιχο της αψίδας αναφέρεται στην πρώτη συνάντηση του Χούι Κο (慧可 - Huì Kě) με τον Τα Μο (達摩 - Dá Mó) και στον διαλογισμό του Τα Μο μπροστά από τον τοίχο:
«Η καρδιά βλέπει το Σπήλαιο, το χιόνι σκεπάζει το γόνατο· θα φωτιστεί η εφήμερη μορφή.
Το πρόσωπο προς τον γκρεμό, νύχτα σιωπής· οι αυλοί των αθάνατες, συμπαρασύρουν»
Η δυτική οριζόντια επιγραφή της δυτικής αψίδας αναγράφει: «Το Τσαν του Δάσους του βουνού Σουνγκ» (嵩禪林 - Sōng Chán Lín - Σονγκ Τσαν Λιν), ενώ το δίστιχο ποίημα αναφέρεται στα τέσσερα πηγάδια με τις διαφορετικές γεύσεις που δημιουργήθηκαν από το μαγικό άγγιγμα του Τα Μο (ή του Χούι Κο, βάσει άλλων πηγών) και στην ομορφιά και τη δύναμη του βουνού:
«Δύο ζευγάρια νεφριτένια πηγάδια, αγνά και αργοσάλευτα, λούζουν το αιώνιο φεγγάρι.
Τρεις δωδεκάδες πανύψηλες κορφές, μεγαλειώδεις, μυστικιστικές, δοξάζουν τα μεσσαία σύννεφα».
Από τις μικρότερες επιγραφές μεταξύ των οριζόντιων επιγραφών γνωρίζουμε ότι η ανατολική καμάρα χτίστηκε τον 5ο μήνα του 22ου έτους της βασιλείας του αυτοκράτορα Τζιά Τζινγκ (嘉靖 - Jiā Jìng, 1507 - 1567 μ.Χ.) της δυναστείας των Μινγκ, δηλαδή το 1543, και η δυτική καμάρα χτίστηκε το φθινόπωρο του 30ού έτους της ίδιας βασιλείας, δηλαδή το 1555.
Η γέφυρα του ποταμού Σάο Σι εκτείνεται 5,55 μ. πάνω από το ρεύμα του ποταμού και εκτείνεται 60 μ. σε μήκος. Πάνω στην γέφυρα στέκεται μία αψίδα ύψους 4,29 μ. Ένα κεφάλι δράκου είναι λαξευμένο στα δυτικά της αψίδας, με τα μάτια του γουρλωμένα και το στόμα ανοικτό δείχνοντας έτοιμο να καταπιεί το νερό όλων των καταρρακτωδών πλημμύρων. Και στις δύο όψεις της αψίδας είναι χαραγμένη η επιγραφή: «Χτισμένη το 9ο μήνα του αυτοκράτορα Σουάν Ζονγκ (宣宗 - Xuān Zōng)»
*Ο βουδισμός του Μεγάλου Οχύματος (大乘 - Dà Chéng - Τα Τσενγκ) ή Μαχαγιάνα (λατ: Mahayana) και ο βουδισμός του Μικρού Οχήματος (小乘 - Xiǎo Chéng - Σιάο Τσανγκ) ή Χιναγιάνα (λατ: Hinayana) είναι δύο σχολές του Τσαν (禪 - Chán). Η φιλοσοφία Τσαν που δίδαξε ο Τα Μο (達摩 - Dá Mó) στην Κίνα εκπροσωπεί το Μεγάλο Όχημα.