ΟΣι Σου Γιουν (释素云 - Shì Sù Yún)γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου του 1999 στο χωριό Τονγκκόου (董口 - Dǒng Kǒu) της κομητείας Γιανσί (偃师 - Yǎn Shī), στην επαρχία Χενάν (河南 - Hé Nán) στην Κίνα με το κοσμικό όνομα Λι Σι Φα (李世法 - Lǐ Shì Fǎ). Οι γονείς του ήταν πολύ φτωχοί και ταπεινοί και μετά βίας μπορούσαν να θρέψουν την οικογένεια καθημερινά. Για τον λόγο αυτόν αποφάσισαν να στείλουν τον Σι Σου Γιουν στον ναό Σαολίν. Άλλωστε πολλοί γονείς εκείνη την εποχή έπαιρναν μια τέτοια απόφαση για τα παιδιά τους, αφού στην Κίνα τότε υπήρχε περίοδος πολέμου και διαμάχης που προμήνυε κοινωνικές αλλαγές.
Έτσι λοιπόν, το 1931 ο Σι Σου Γιουν έφτασε στον ναό Σαολίν και ήταν από τους πρώτους που πήγαν εκεί μετά από την τελευταία καταστροφή του. Εκεί άρχισε να εξασκείται πάνω στις πολεμικές τέχνες και να διαβάζει για τον βουδισμό έχοντας ως δάσκαλό του τον μοναχό Σι Τσεν Χε (释贞和 - Shì Zhēn hé, 1875-1935). Μετά από πολλά χρόνια δύσκολης και απαιτητικής προπόνησης ο Σι Σου Γιουν έδωσε όρκο χειροτονίας για να γίνει μοναχός του ναού Σαολίν και του δόθηκε το όνομα Σου Γιουν (素云) από τον δάσκαλο του ναού Σι Σου Σι (释素喜 - Shì Sù Xǐ, 1924-2006).
Το 1952, ο Σι Σου Γιουν επέστρεψε στο χωριό του θέλοντας να ζήσει μια απλή ζωή. Όμως μετά από χρόνια, το 1982, κλήθηκε να επιστρέψει στον ναό Σαολίν με σκοπό να μοιραστεί τις πολύτιμες γνώσεις του και να εκπαιδεύσει νέους μοναχούς. Την ίδια χρονιά ορίστηκε Πρόεδρος της Ένωσης Γου Σου του ναού Σαολίν, όπως και της Ένωσης Γου Σου των Σαολίν της πόλης Ντενγκφένγκ (登封 - Dēng Fēng). Επιπρόσθετα ο Σι Σου Γιουν έγινε Πρόεδρος της Ένωσης Βουδιστών της πόλης Τσενγκτσόου (郑州 - Zhèng Zhōu), όπως και Πρόεδρος των προπονητών του ναού Σαολίν για εκείνη τη χρονική περίοδο.
Ανάμεσα στις ικανότητες που ανέπτυξε και καλλιέργησε ο Σι Σου Γιουν όλα αυτά τα χρόνια ήταν και κάποιες μυστικές τέχνες που έμαθε από τον δάσκαλό του μέσα στον ναό Σαολίν. Πιο συγκεκριμένα, διακρίθηκε στην τεχνική Σιν Γι Πα (心意把 - Xīn Yì Bǎ) και στα πολεμικά στυλ Γροθιά Μικρός Χείμαρρος (小洪拳 - Xiǎo Hóng Quán - Σιάο Χουνγκ Τσουάν), Γροθιά Μεγάλος Χείμαρος (大洪拳 - Dà Hóng Quán - Τα Χουνγκ Τσουάν) και Δεξιότητα του Παρθένου Αγοριού (童子功 - Tóng Zǐ Gōng - Τονγκ Τσι Κουνγκ). Αυτές τις τεχνικές τις τελειοποίησε έχοντας φτάσει σε μεγάλη πλέον ηλικία, όταν ξαναπήγε στον ναό Σαολίν μαζί με τον δάσκαλο Σι Σου Σι, αφότου ο ναός Σαολίν ξεκίνησε την επαναλειτουργία του μετά από το 1980.
Λέγεται ότι εκείνη την εποχή μια ομάδα δεκαέξι γιαπωνέζων αθλητών πολεμικών τεχνών ήθελε να αναμετρηθεί με οποιονδήποτε δάσκαλο για να διαπιστωθεί ότι το Σαολίν Κουνγκ Φου ήταν τόσο δυναμικό όσο θεωρούνταν. Έτσι, ο Σι Σου Γιουν δέχτηκε την πρόκληση και αναμετρήθηκε με καθέναν απ' αυτούς για να υπερασπιστεί τη φήμη του Σαολίν.
Ο Σι Σου Γιουν ήταν ένας άνθρωπος με πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα όπως ανέφεραν πολλοί μαθητές του. Ο Σι Ντε Γιανγκ (释德杨 - Shì Dé Yáng, 1968-) ανέφερε ότι ο Σι Σου Γιουν ήταν πολύ αυστηρός και απαιτητικός ως δάσκαλος, αλλά διακρινόταν ταυτόχρονα για τη μεγάλη καρδιά του και ένιωθε πολύ τυχερός που έμαθε δίπλα σε έναν τέτοιο δάσκαλο. Όλα αυτά τα χρόνια ο Σι Σου Γιουν απέκτησε πολλούς καταξιωμένους μαθητές που στη συνέχεια έγιναν πολύ καλοί και γνωστοί δάσκαλοι και μοναχοί των επόμενων γενεών του ναού.
Ο δάσκαλος Σι Σου Γιουν απεβίωσε στις 10 Αυγούστου του 1999, σε ηλικία 76 ετών. Είναι 30ης γενιάς μοναχός του ναού Σαολίν και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς δασκάλους αφήνοντας πίσω του μια τεράστια κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.