Λάο Τζιά Γι Λου (老架一路 - Lǎo Jià Υī Lù)

Το Λάο Τζιά Γι Λου (老架一路 - Lǎo Jià Υī Lù) ή αλλιώς, η πρώτη μορφή των «Παλαιών Πλαισίων» είναι μια εξαιρετική φόρμα με την οποία μπορεί να ασχοληθεί ένας αρχάριος ή ένας έμπειρος ασκούμενος. Η φόρμα έχει σχεδιαστεί για να προάγει τη συγκέντρωση, την καλή φυσική κατάσταση του σώματος και να φέρει σε επαφή τους μαθητές με ένα σύνολο τεχνικών που αντιστοιχούν σε άλλα στιλ εκπαίδευσης Τάι Τσι Τσουάν ή πολεμικών τεχνών. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της ρουτίνας είναι ότι, ενώ φαίνεται μαλακή και εύκαμπτη, ενέχει μεγάλη δύναμη.

Το Λάο Τζιά Γι Λου αποτελεί μια βασική φόρμα εκπαίδευσης που υπάγεται στο σύστημα Τσεν Τάι Τσι Τσουάν και είναι επίσης η μητρική μορφή των άλλων βασικών στιλ Τάι Τσι Τσουάν. Η φόρμα περιέχει πολλές αργές, συνεχόμενες κινήσεις που προσιδιάζουν στα πρότυπα της «μαλακής», ρέουσας κίνησης του Τσεν Τάι Τσι Τσουάν. Το Λάο Τζιά Γι Λου περιέχει επίσης το Φα Τζινγκ (發勁 - Fā Jìng), το οποίο συνιστά την εκρηκτική εκτόνωση της εκλεπτυσμένης δύναμης. Οι μαχητικές τεχνικές που εμπεριέχονται στη φόρμα περιλαμβάνουν χτυπήματα, «κλειδώματα» και λαβές. Η εκμάθηση του Λάο Τζιά Γι Λου είναι πολύ σημαντική για τους ασκούμενους του Τσεν Τάι Τσι Τσουάν, αλλά είναι εξίσου πολύτιμη και για τους ασκούμενους των άλλων βασικών στιλ Τάι Τσι Τσουάν, καθώς μπορούν να γνωρίσουν την πρωταρχική αυτή μορφή και την πρακτική της εφαρμογή. Οι κινήσεις του Λάο Τζιά Γι Λου έχουν μεγαλύτερη έκταση, αλλά είναι λιγότερο περίπλοκες από τις άλλες μορφές του Τσεν Τάι Τσι Τσουάν και για αυτό μελετώνται εξ αρχής.

Πρώτο μέρος

Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει 15 κινήσεις και εξοικειώνει τον μαθητή με τις διάφορες στάσεις των ποδιών. Κατά την εφαρμογή του στιλ Τσεν Τάι Τσι Τσουάν, οι στάσεις των ποδιών πρέπει να είναι οπτικά εναργείς, δηλαδή να φαίνεται σε ποιο πόδι πέφτει το βάρος. Υπάρχουν στάσεις «τόξου» προς τα δεξιά και προς τα αριστερά, καθώς και κενές στάσεις. Η κατανομή του βάρους για τις στάσεις «του Tόξου και του Βέλους» (弓箭步 - Gōng Jiàn Bù - Κουνγκ Τζιέν Μπου) είναι συνήθως 70/30 και για τις κενές στάσεις συνήθως είναι 90/10.

(1) Οι χαρακτήρες 金刚 μεταφράζονται συνήθως ως «Σωματοφύλακας - πολεμιστής του Βούδα» ή “Vajra”, δηλ. δύο θεότητες που μπορεί να δει κανείς έξω από την πόρτα ενός ναού. Ωστόσο, η χρήση των 金刚 αναφέρεται συνήθως σε κάποιον που είναι πολύ δυνατός.

(2) Σε πολλές μεταφράσεις αναφέρεται ως «Κράτα χαλαρά το πανωφόρι» (“Lazily Holding Coat”) ή κάτι σχετικό με τη λέξη «χαλαρά». Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα χαλαρό σχετικά μ’ αυτή την κίνηση. Οι αυθεντικοί κινεζικοί χαρακτήρες αναφέρονται στην έννοια «μέση» και όχι στην έννοια «χαλαρά».

(3) Η ανύψωση γίνεται με τον δεξιό καρπό πάνω από το κεφάλι και με το αριστερό μεσαίο δάχτυλο.

(4) Στο χωριό Τσεν δεν υπάρχουν γερανοί, αλλά πολλές χήνες. Για αυτό η αναφορά γίνεται πάντα στη λευκή χήνα και ποτέ σε γερανό.

(5) Το μάζεμα προς τα γόνατα απαιτεί κίνηση και από τα δύο χέρια ταυτόχρονα, δηλαδή αυτά να ενώνονται συντονισμένα, όπως χρησιμοποιείται μια μέγγενη για να αρπάξει ή να χτυπήσει.

(6) Όταν γράφεται ως 拗步, προφέρεται συνήθως ως «Νί-ου Μπου» (“Niu Bu”) και όχι «Ά-ου Μπου» (“Au Bu”). Στην κυριολεξία αυτό σημαίνει «στριφογυριστά βήματα», όμως υπονοείται ότι ο ασκούμενος γυρνά αριστερά και δεξιά καθώς προχωράει.

(7) Συναντάται και ως «λοξή κίνηση». Αυτή η κίνηση χαρακτηρίζεται από την κεκλιμένη περιστροφή του σώματος κατά την εφαρμογή της και γι’ αυτό όταν μεταφράζεται κυριολεκτικά αποδίδεται ως «κεκλιμένο σχήμα». Ωστόσο, κατά την εκτέλεσή της, το σώμα μπορεί να έχει ή να μην έχει κλίση.

(8) Το δεξί γόνατο τείνει προς τα δάχτυλα των ποδιών και η κνήμη τοποθετείται πάνω στο πόδι. Η μέση είναι χαλαρή. Οι μηροί είναι στραμμένοι προς τα έξω για να ξεκινήσει η σπειροειδής περιστροφή. Η δεξιά γροθιά δεν είναι σφιχτά κλεισμένη. Μόνο τη στιγμή της σύγκρουσης (που διαρκεί περίπου 1/10 του δευτερολέπτου), όταν δηλ. συναντά τον αντίπαλο, είναι σφιχτή. Αμέσως μετά το χτύπημα, χαλαρώνει ολόκληρο το σώμα. Κουνγκ (Gong) εναντίον Χουνγκ (Hong). Υπάρχουν πολλά κείμενα στα οποία αυτό αναφέρεται ως “yan shou hong quan” ή “dao juan hong”. Ο κινεζικός χαρακτήρας χονγκ (宏 - hóng) μοιάζει με τον χαρακτήρα κουνγκ (肱 - gōng). Η διαφορά έγκειται στις σημασίες τους. Το ιδεόγραμμα 肱 σημαίνει «άνω βραχίονας» ή «βραχίονας», στο οποίο πιστεύω ότι αναφέρεται η φόρμα, ενώ το ιδεόγραμμα 宏 σημαίνει «μεγάλο» ή «επιβλητικό». Ενώ αυτό έχει ερμηνευτεί ως «χτύπημα με γροθιά στο στήθος», η πιο σωστή ερμηνεία είναι «χτύπημα στον βραχίονα», σαν κάποιος να θέλει να πιάσει το αριστερό σας χέρι, αλλά εσείς το τραβάτε προς τα πίσω και χτυπάτε με τη δεξιά γροθιά που ήταν κρυμμένη.

Δεύτερο μέρος

Σε αυτό το μέρος εγκαινιάζεται μια σειρά από νέες κινήσεις των ποδιών που περιλαμβάνουν περπάτημα προς τα πίσω και προς τα πλάγια, ενώ τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του μέρους είναι οι περιστροφές του σώματος. Το περπάτημα προς τα πίσω σημαίνει ότι ο ασκούμενος χρησιμοποιεί τα δάχτυλα των ποδιών. Η κίνηση προς τα πλάγια σημαίνει χρήση της φτέρνας.

(1) Ανάλογα με το ατομικό επίπεδο προπόνησης (στάση του σώματος σε υψηλή, μεσαία ή χαμηλή θέση), οι θέσεις των χεριών θα είναι διαφορετικές. Στην υψηλή θέση τα χέρια περνούν πάνω από τα γόνατα. Στη μεσαία θέση τα χέρια περνούν κάτω από τα γόνατα. Στη χαμηλή θέση οι αγκώνες περνούν κάτω από τα γόνατα. Στην τελική θέση η δεξιά γροθιά, ο αριστερός αγκώνας και τα δάχτυλα του αριστερού ποδιού ευθυγραμμίζονται και τα μάτια κοιτάζουν κάτω από τον αριστερό αγκώνα για να ευθυγραμμιστεί ακριβώς με τα δάχτυλα των ποδιών. Ο αριστερός αγκώνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να χτυπήσει τον αγκώνα του αντιπάλου (στην περίπτωση αυτή το δεξί χέρι τραβιέται προς τα κάτω) ή να χτυπήσει ένα μαλακό μέρος του σώματος. Η δεξιά γροθιά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για χτύπημα ή τράβηγμα.

(2) Ο χαρακτήρας 青 σημαίνει πολλά πράγματα. Μπορεί να ερμηνευτεί ως «νέος», ως «πράσινο χρώμα» ή ακόμη και «μαύρο χρώμα». Όταν χρησιμοποιείται σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί επίσης να σημαίνει «δράκος από το βουνό da qin» ή το «νότιο» σημείο του ορίζοντα (δηλ. «Νότος»). Η γροθιά στο τέλος συνιστά ένα ευθύ χτύπημα με γροθιά ή μια «γροθιά – σφυρί». Ωστόσο, σε αυτό το σημείο, η γροθιά μπορεί να αντικατασταθεί από ένα χτύπημα με τον αγκώνα ή με τον ώμο.

(3) Μερικές φορές αναφέρεται ως «χτύπημα με διπλές παλάμες» (雙推掌 - 雙推掌 - Shuāng Tuī Zhǎng - Σουάνγκ Τουέι Τζανγκ). Ακριβώς όπως συμβαίνει στη στάση «Έξι σφραγίσματα και έξι κλεισίματα», τα χέρια χαρακτηρίζονται από ελαστικότητα όταν χτυπούν και η δύναμη προέρχεται από το κέντρο στο πίσω μέρος των ώμων.

(4) Ιδανικά ο αγκώνας χτυπά το πίσω μέρος του κεφαλιού, καθώς το αριστερό χέρι κρατά το πηγούνι ή χρησιμοποιείται για να χτυπήσει τον αντίπαλο. Τόσο ο αγκώνας όσο και η γροθιά ενώνονται με συντονισμένο τρόπο (ενέργεια συμπίεσης).

(5) Συναντάται επίσης ως Σαν Τονγκ Μπέι (三通背 - Sān Tōng Bēi) που μεταφράζεται ως «γύρισμα προς τα πίσω τρεις φορές». Δεδομένου ότι αυτή η κίνηση χρησιμοποιείται για την αποφυγή χτυπημάτων από πίσω, υπάρχει η γρήγορη περιστροφή του σώματος προκειμένου να επανέλθει ο αριστερός και ο δεξιός ώμος προς τα εμπρός. Έχει επίσης αναφερθεί ως ένας τρόπος για την αποφυγή ενός λακτίσματος στη βουβωνική χώρα ή την προστασία των γονάτων, κάτι που είναι επίσης πιθανό, καθώς και αυτό απαιτεί την περιστροφή του σώματος. Το αριστερό χέρι που εκτείνεται προς τα πίσω χρησιμεύει ως «κεραία» ή «ανιχνευτής του περιβάλλοντος» και επίσης χρησιμοποιείται για χτύπημα στους μηρούς ή τη βουβωνική περιοχή. Εάν το αριστερό σας χέρι αισθανθεί κάποιον από πίσω, τότε πηδήξτε και γυρίστε πίσω.

(6) Ο απλοποιημένος κινεζικός χαρακτήρας για το «σύννεφο» είναι 云. Είναι παρόμοιος με τον απλοποιημένο κινεζικό χαρακτήρα για τη «μετακίνηση» 运. Είναι πολύ πιθανό ότι αυτοί οι χαρακτήρες μεταφράστηκαν λανθασμένα και έτσι δόθηκε ως όνομα η φράση «Χέρια - Σύννεφα» (“Cloud hands”), γεγονός που αποτελεί μεταφραστικό σφάλμα. Οι όροι «κουνώντας» ή «κινούμενα χέρια» είναι πιο ακριβείς.

(7) Η αγκίστρωση του δεξιού ποδιού εισάγεται σε αυτήν την κίνηση. Όταν εκτελείται αργά, το δεξί πόδι κάνει δύο περιστροφικές κινήσεις στη βάση του κεντρικού άξονα προτού ολοκληρωθεί η κίνηση. 

Τρίτο μέρος

Αυτό είναι ένα σύντομο τμήμα, αλλά το 70% των κινήσεων με πόδια, των αλμάτων και των λακτισμάτων βρίσκεται σε αυτό το μέρος.

(1) Τα χέρια είναι για «παράσταση». Το πάνω μέρος του ποδιού «χτυπά» το χέρι και όχι το αντίστροφο. Σε ορισμένες μεταφράσεις γράφεται ως «Γιού Πάι Τζιάο» (You Pai Jiao) και «Τσούο Πάι Τζιάο» (Zuo Pai Jiao) που οδήγησε τους ασκούμενους να χτυπούν το πόδι αντί για το αντίστροφο.

(2) Τα λακτίσματα με τη φτέρνα κατευθύνονται στο επάνω μέρος της μέσης ή ακριβώς πάνω στο γόνατο. Τα μάτια παρακολουθούν το λάκτισμα.

(3) Οι χαρακτήρες 前趟 σημαίνουν κίνηση προς τα εμπρός. Δεν είναι σαφές το γιατί αυτοί οι δύο χαρακτήρες προστέθηκαν μπροστά  από τη φράση «Ά-ου Μπου» (Au Bu). Είναι σχεδόν σαν να πρόκειται να προχωρήσει κανείς γρήγορα προς τα εμπρός, βηματίζοντας αριστερά και δεξιά και, στη συνέχεια, την κατάλληλη στιγμή να ρίξει γροθιά προς τα κάτω, που είναι η επόμενη κίνηση.

(4) Το αριστερό και το δεξί χέρι πρέπει να είναι συντονισμένα. Η αριστερή γροθιά κάνει μια σαρωτική κίνηση προς τα κάτω, στο κάτω μέρος του αριστερού γόνατος και στη συνέχεια επιστρέφει στην αρχική θέση για να προστατεύσει το κεφάλι. Η δεξιά γροθιά ανεβαίνει, καθώς η αριστερή κατεβαίνει, διαγράφοντας έναν μικρότερο κύκλο για να χτυπήσει προς τα κάτω, καθώς η αριστερή γροθιά ανεβαίνει. Η εφαρμογή αυτής της κίνησης παραμένει ασαφής. Μερικοί λένε ότι τη χρησιμοποιούν για να χτυπήσουν το πόδι του αντιπάλου, ενώ άλλοι λένε ότι τη χρησιμοποιούν για να χτυπήσουν τον αντίπαλο αφού τον έχουν ισοπεδώσει. Ωστόσο αυτό δεν έχει σημασία, αφού έτσι κι αλλιώς υπάρχουν πολλές χρήσεις για μια κίνηση. Το σημαντικό είναι να μην εκθέτετε το κεφάλι σας στον αντίπαλο, γιατί μπορεί αυτό να το εκμεταλλευτεί.

(5) Όπως υποδηλώνει το όνομα, και τα δύο πόδια θα πρέπει να κλωτσήσουν. Το πρώτο λάκτισμα είναι ψεύτικο, ενώ το δεύτερο είναι το πραγματικό.

(6) Η «Γροθιά που προστατεύει την καρδιά» είναι μια μακρά σε διάρκεια κίνηση. Είναι αντιπροσωπευτική της μεθόδου επίθεσης Γιν Σανγκ Σια Τζιν (yĭn shàng xià jìn 引上下进). Πρώτα τεντώνεστε ψηλά, ενώ τοποθετείτε το πόδι από κάτω, για να είστε μπροστά ή πίσω από τον αντίπαλο. Οι δύο γροθιές ευθυγραμμίζονται κατά μήκος του μεσαίου τμήματος του σώματος. Η δεξιά γροθιά βρίσκεται μπροστά από την αριστερή. 

(7) Αυτό το λάκτισμα μπορεί να εκτελεστεί σε διάφορα επίπεδα. Το «κλειδί» είναι να παραμένει κανείς σταθερός κατά την εκτέλεσή του. Το αριστερό χέρι συναντά το εσωτερικό του αριστερού ποδιού, καθώς το σώμα γυρίζει ακριβώς 180 μοίρες και φτάνει στην τελική θέση. Το χέρι μπορεί να χτυπήσει τον μηρό ή την κνήμη ανάλογα με τις ικανότητες του καθενός.

Τέταρτο μέρος

Σε αυτό το μέρος έχουμε λιγότερες κινήσεις με τα πόδια, αλλά περισσότερες με τα χέρια, τα οποία χρησιμοποιούνται για ώθηση, πιάσιμο και χτύπημα.

(1)  Η τεχνική της αρπαγής χρησιμοποιείται πολύ συχνά όταν ο επιτιθέμενος αρπάζει τον καρπό. Πρέπει να υπάρχει συντονισμός όταν χρησιμοποιείτε το πίσω μέρος της δεξιάς παλάμης μαζί με το αριστερό χέρι (πάνω από το χέρι του αντιπάλου) για να κλειδώσετε την άρθρωση του καρπού. Η σωστή εκτέλεση της τεχνικής απαιτεί να βηματίσετε προς το μέρος του αντιπάλου, για να έχετε χώρο προκειμένου να περιστρέψετε το δεξί χέρι, ενώ κρατάτε το χέρι του. Το χτύπημα με την παλάμη μπορεί να αντικατασταθεί από χτύπημα με τη γροθιά, που να στοχεύει τα μαλακά μέρη του σώματος, ενώ το αριστερό χέρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προστασία του κεφαλιού, αφού πρώτα τραβήξει το χέρι του αντιπάλου.

(2) Η ώθηση έχει κατεύθυνση προς τα πάνω. Αυτή η κίνηση χρησιμοποιείται για να αποτελειώσει τον αντίπαλο.

(3) Ο χαρακτήρας 招 (Zhāo) προέρχεται από το 招呼 (Zhāohū), που χρησιμοποιείται για χαιρετισμό. Είναι σαν να χαιρετάς κάποιον που έρχεται από μπροστά ή από πίσω σου. Το χτύπημα που χρησιμοποιείται εδώ είναι οριζόντιο, οπότε οι κρούσεις προς τα εμπρός και προς τα πίσω γίνονται κατά μήκος ενός οριζόντιου επιπέδου. Αυτό το αντιλαμβάνομαι ως κίνηση αποφυγής για αυτοπροστασία.

(4) Η κίνηση αυτή μοιάζει με την κίνηση που κάνει μια γυναίκα όταν χρησιμοποιεί μια φουρκέτα για να χωρίσει τα μαλλιά της. Πρέπει να προηγηθεί μια κίνηση «τρυπήματος» και στη συνέχεια μια κίνηση «αναποδογυρίσματος». Στην αρχή το δεξί σας χέρι βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια και καταλήγει με την παλάμη στραμμένη προς τα πάνω. Έπειτα, γυρίζετε προς τα πίσω με το αριστερό χέρι ανάμεσα στα πόδια και καταλήγετε με την παλάμη στραμμένη προς τα έξω, έτοιμη να προβεί σε τράβηγμα. Το χέρι προβαίνει σε «τρύπημα», περιστροφή και χωρισμό, ακριβώς όπως η φουρκέτα. Πρώτα προς τα δεξιά και μετά προς τα αριστερά.

(5) Αναφέρεται και ως «Έξι μεγάλα σφραγίσματα και τέσσερα κλεισίματα» (“Big Six Sealing Four Closing” 大六封四闭) λόγω των δύο επιπλέον κύκλων που γίνονται προς τα εμπρός.

Πέμπτο μέρος

Αυτό το μέρος αποτελεί μια επαναληπτική ενότητα, αλλά εισαγάγει και μερικές σημαντικές κινήσεις, όπως το «μακρύ άλμα», το «ψηλό άλμα» και την «χαμηλή πτώση». Επίσης, εισαγάγει το «λάκτισμα του λωτού».

(1) Αυτή η κίνηση χρησιμοποιείται για να ξεφύγετε από μια ομάδα ατόμων που σας έχει περικυκλώσει. Σε υψηλό επίπεδο δεξιοτήτων, το ιδανικό είναι να πηδήσετε όσο πιο μακριά μπορείτε. Μια άλλη πολύ συνηθισμένη ερμηνεία γι’ αυτήν την κίνηση είναι «Ηγριά παρθένα χειρίζεται τη σαΐτα» (“Jade maiden works the shuttle”). Η σαΐτα είναι ένα κομμάτι του αργαλειού που κινείται μπρος-πίσω ανάμεσα στα νήματα.  Όταν και τα δύο χέρια στρέφονται προς τα πάνω, υπάρχει μια δύναμη που συμπιέζεται στο κέντρο. Πρώτα σηκώνονται τα χέρια και το δεξί πόδι κι έπειτα το αριστερό πόδι. Στη συνέχεια, το αριστερό πόδι προσγειώνεται πρώτο και μετά το δεξί πατώντας με δύναμη.

(2) Στο «Νέο Πλαίσιο» (Σιν Τζιά - Xin Jia) χρησιμοποιείται ένας άλλος χαρακτήρας που μοιάζει με τον χαρακτήρα 白 (bái, σημαίνει «λευκό»). Αυτός ο χαρακτήρας (摆 bǎi) σημαίνει «τακτοποίηση», επομένως είναι πιθανό αυτή η κίνηση να σημαίνει «Διπλός λευκός λωτός» (Shuāng bǎi lián 双摆莲).

(3) Το κλειδί εδώ είναι ότι πρέπει να βρίσκεστε σε χαμηλή θέση, χωρίς να καθίσετε στο έδαφος. Όμως αυτή η κίνηση μπορεί να εκτελεστεί είτε σε χαμηλή, είτε σε μεσαία είτε σε υψηλή θέση.

(4) Αυτή η κίνηση απαιτεί να φτάσετε ψηλά με την παλάμη να χτυπά προς τα πάνω. Ένα συνηθισμένο λάθος είναι να περιστρέφετε την παλάμη με την άκρη της να είναι στραμμένη προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά. Τα χέρια καθοδηγούν την κίνηση των ποδιών πρώτα προς τα δεξιά κι έπειτα μαζεύονται προς τα αριστερά, ενώ παράλληλα εκτελείτε ένα βήμα προς τα δεξιά.

Έκτο μέρος

Αυτό το μέρος φαίνεται ότι προκαλεί σύγχυση. Υπάρχουν μόνο δύο στατικές θέσεις, ενώ οι υπόλοιπες αποτελούνται από διαδοχικές, «ρέουσες» κινήσεις.

(1) Οι κινεζικοί χαρακτήρες 十字 σημαίνουν «διασταύρωση», αν και ορισμένοι πιστεύουν ότι έχει σχέση με τον αριθμό 10.  Σε αυτήν την κίνηση χρησιμοποιείται το λάκτισμα Γούαι Πάι Τζιάο (Wai Bai Jiao), κατά το οποίο γυρίζετε γρήγορα το δεξί πόδι για να χτυπήσετε το αριστερό χέρι.

(2) Η κίνηση αυτή περιλαμβάνει ένα χτύπημα με γροθιά προς στο έδαφος, αλλά στην πραγματικότητα στοχεύει χαμηλά στη βουβωνική χώρα.

(3) Στην πρώτη μορφή των «Παλαιών Πλαισίων» (Λάο Τζιά Γι Λου - Lao Jia Yi Lu) αυτή η κίνηση έχει διάφορα ονόματα: 1. «Ο λευκός πίθηκος δείχνει τα φρούτα» (bái yuan xiàn guǒ 白猿 献果) ή 2. «Οι μαϊμούδες και οι πίθηκοι ψάχνουν για φρούτα» (yuan hóu tàn guǒ 猿猴探果). Με βάση τον τρόπο εκτέλεσης της κίνησης, νομίζω ότι η απόδοση «Ο λευκός πίθηκος δείχνει τα φρούτα» είναι ο πιο περιγραφικός. Αμέσως μετά απ’ αυτήν την κίνηση ακολουθεί μια κίνηση παρόμοια με το «Έξι σφραγίσματα και τέσσερα κλεισίματα», για να σπρώξετε τον αντίπαλο μακριά αμέσως μετά την απόκρουσή του. Σε μερικές λίστες αυτή η κίνηση αναφέρεται ξεχωριστά. Υποψιάζομαι ότι η κατεύθυνση αυτής της ώθησης είναι προς τα μπρος παρά προς τα κάτω, σύμφωνα με την περιγραφή του Δασκάλου μου.

(4) Οι κινεζικοί χαρακτήρες σχηματίζουν ένα σπουργίτι και έναν γαιοσκώληκα. Σύμφωνα με την ιστορία οι γαιοσκώληκες σέρνονταν κάτω από το χώμα ωθώντας το προς τα πάνω και σχημάτιζαν μικρούς λόφους. Τα παιδιά έψαχναν στο χώμα και ξέθαβαν τους γαιοσκώληκες. Ο χαρακτήρας «σπουργίτι» μπροστά από τον χαρακτήρα «σκουλήκι» μπορεί να σημαίνει ότι ένα σπουργίτι ψάχνει για τους γαιοσκώληκες και τους πιάνει όπως τα παιδιά με τα χέρια τους. Σε χαμηλή θέση, το αριστερό πόδι είναι τεντωμένο προς τα μπρος, ενώ το αριστερό είναι λυγισμένο. Η προσγείωση γίνεται στις κνήμες και όχι στους γλουτούς. Μερικές περιγραφές το αναφέρουν σαν πέταγμα προς τα κάτω σαν το σπουργίτι.

(5) Τα «Επτά αστέρια» αντιπροσωπεύουν τη «Μεγάλη Άρκτο» (běi dǒu qī xīng 北斗七星).Τα «Επτά αστέρια» σχηματίζονται από το κεφάλι, τους ώμους, τους αγκώνες και τους καρπούς. Μια εκδοχή αναφέρει ότι τα «Επτά αστέρια» είναι μια γραμμή όπως η «Μεγάλη Άρκτος». Μία άλλη παρομοιάζει τον σχηματισμό που προκύπτει στο τέλος της κίνησης με τον σχηματισμό της «Μεγάλης Άρκτου» και γι’ αυτό συνδέεται με τα «Επτά αστέρια». Βασικά σημεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι ότι η κίνηση ξεκινά πρώτα από την αριστερή πλευρά και ακολουθεί η δεξιά πλευρά.

(6) Αυτή η κίνηση έχει γραφτεί ως «Ιππεύοντας την ουρά του τίγρη» (“Ride the Tiger's Tail”), αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίγρης. Πιθανώς η μετάφραση να προήλθε από τη φόρμα «Νέο Πλαίσιο» της ρουτίνας των «Παλαιών Πλαισίων» (Xin Jia Yi Lu 退步跨虎 tuì bù kuà hǔ). Αυτή η κίνηση περιλαμβάνει παγίδευση και εφαρμογή τρικλοποδιάς εναντίον του αντιπάλου με τον δεξιό σας μηρό και ταυτόχρονα, τύλιγμα του πήχη σας γύρω από τη μέση του με σκοπό την απώθησή του προς τα πίσω