ΤοΡόπαλο Δόντι του Λύκου (狼牙棒 - Láng Yá Bàng - Λανγκ Για Πανγκ)1θεωρείταιένα από τα αρχαία όπλα. Είναι ένα είδος κρουστικού όπλου, το οποίο χωρίζεται σε μακρύ και κοντό.Το μακρύ έχει μήκος περίπου από 1.70 έως 1.90 εκατοστά, ενώ το κοντό είναι μόνο περίπου ένα μέτρο και το μήκος του σφυριού είναι το ίδιο, μεταξύ 40 έως 60 εκατοστά.Φτιάχνεται με το άκρο ενός ξύλινου ροπάλου που μπορεί να έχει σχήμα οβάλ σφυριού, επενεδυμένο με αιχμές από συμπαγή χάλυβδα και τοποθετημένο σε χοντρό ατσάλινο κοντάρι μήκος περίπου δύο μέτρων, εξ'ού και η ονομασία του.
Το Ρόπαλο Δόντι του Λύκου έχει μακρά ιστορία και χρησιμοποιήθηκε ευρέως την Περίοδο της Άνοιξης και του Φθινοπώρου (春秋 - Chūn Qiū - Τσουέν Τσιό, 770 - 476 π.Χ) και την Περίοδο των Εμπόλεμων Κρατών (770 - 221 π.Χ) όταν υπήρχε ένα αρχαίο όπλο όπως το "Σου (殳 - Shū)" που ήταν ένα αρχαίο δόρυ από ξύλο ή μπαμπού. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορούμε να καταλάβουμε το μυστηριώδες όπλο "Σου" μόνο από ορισμένα έγγραφα. Είναι γνωστό μόνο ότι πρόκειται για ένα αρχαίο όπλο με μήκος περίπου 2.70 εκατοστάκαι χωρίς λεπίδα. Αργότερα, στα πολιτιστικά λείψανα της περιόδου των εμπόλεμων κρατών που ανακαλύφθηκαν το 1978, βρέθηκε μία περιγραφή αυτού του όπλου και μετά αποδείχθηκε ότι ήταν ένα όπλο με αιχμηρή αιχμή με τρεις άκρες και δύο προεξέχοντα μέρη. Από αυτό, μπορεί να θεωρηθεί ότι ο προκάτοχος τουΡόπαλου Δόντι του Λύκουείναι πιθανώς το όπλο που ονομάζεται "Σου".Πριν από τη Δυναστεία τωνΣονγκ (宋 - Sòng, 960-1279 μ.Χ), το όπλο αυτό δεν είχε χρησιμοποιηθεί στον στρατό.Κατά τη διάρκεια της δυναστείας, το Ρόπαλο Δόντι του Λύκου χρησιμοποιούταν ευρέως από τους στρατιώτες του Βασιλείου Τζιν (金 - Jīn). Κείμενα της περιόδου βασιλείας Σάο Σινγκ (紹興 - Shào Χīng, 1131 - 1162 μ.Χ.)2αναφέρονται στην απογοήτευση των στρατιωτών των Σονγκ για τη δύναμη αυτού του όπλου. Ακόμη, χρησιμοποιήθηκε από τον δάσκαλο Τσινγκ Λούεν (清倫 - Qīng Lún)κατά τη δυναστεία των Τσινγκ (清 - Qīng).
Το εντυπωσιακό αποτέλεσμα αυτού του όπλου εξαρτάται όχι μόνο από το βάρος του, αλλά και από τα πολλά αιχμηρά σιδερένια καρφιά στην κεφαλή του σφυριού, τα οποία συχνά προκαλούν ιδιόμορφα φονικά αποτελέσματα. Ακόμη και εναντίον τεθωρακισμένων εχθρών, έχει μεγάλη δύναμη. Επιπλέον, το παράξενο σχήμα του, το τεράστιο κεφάλι του ρόπαλου και η τρομακτικήφονικότηταέχουν επίσης μία ορισμένη ψυχολογική αποτρεπτική επίδραση, ανεξάρτητα από το ποια είναι τα επιτεύγματα των πολεμικών τεχνών του χρήστη που κρατά αυτό το όπλο. Επομένως, αυτό το είδος όπλου ήταν απολύτως απαραίτητο στο πεδίο της μάχης τηςκαλπάζουσαςιππομαχίας.Μπορεί επάξια να αναλάβει τον ρόλο του εκφοβιστή σε μία μάχη. Δεν υπάρχουν πολλά όπλα που να το ανταγωνίζονται σε κτηνώδης επιβλητικότητα και τρόμο. Δικαίως φέρει τη φήμη ενός από τα πιο θηριώδη όπλα.
Στην πραγματικότητα, το Ρόπαλο Δόντι του Λύκου ήταν κατασκευασμένο από την κάτω γνάθο του ελαφιού. Η κάτω γνάθος ενός ελαφιού έχει σχήμα σφυρί. Στην αρχαιότητα υπήρχε ένα είδος λύκου που έμοιαζε με ελάφι. Οι αρχαίοι μερικές φορές δεν έκαναν διάκριση μεταξύ ελαφιού και λύκου, για αυτό το όπλο αυτό ονομαζόταν και Ρόπαλο Δόντι του Λύκου. Μετά την εμφάνιση των μεταλλικών όπλων, τα οστέινα όπλα σταδιακά ξεθώριασαν και μόνο το όνομα διαδόθηκε προφορικά στον λαό και σύμφωνα με αυτό το όνομα κατασκευάστηκε το μεταγενέστερο Ρόπαλο Δόντι του Λύκου.
Στις 15 Ιουνίου 2020, το Ρόπαλο Δόντι του Λύκου χρησιμοποιήθηκε από τον κινεζικό στρατό κατά τη διάρκεια συμπλωκών μικρής κλίμακας στην κοιλάδα του ποταμού Γκαλουάν (加勒萬 - Jiā Lè Wàn - Τζιά Λούα Γουάν) ανάμεσα στην Κίνα και την Ινδία.
1Το Ρόπαλο Δόντι του Λύκου έχει αγγλική απόδοση τη λέξη "Mace" που μεταφράζεται στην ελληνική γλώσσα "Απελατίκι". Το Απελατίκι (αρχαία ελληνική ἀπελαύνω < ἀπό + ἐλαύνω) ήτανεπιθετικό όπλο της Βυζαντινής περιόδου χρησιμοποιούμενο κυρίως από τους ακρίτες και τους απελάτες. Ήταν φτιαγμένο από μέταλλο και το άκρο του αποτελούνταν από μεταλλική σφαίρα, λεία ή με καρφιά. Ο ρόλος του ήταν να τραυματίζει τον αντίπαλο με ένα καίριο κτύπημα στο κεφάλι (κεφαλοθραύστης) ή να προκαλεί ζημιά στον αμυντικό του εξοπλισμό. Το όπλο απεικονίζεται σε πολλές βυζαντινές μικρογραφίες και σε μερικές εικόνες Αγίων, ειδικά αυτές του Αγίου Δημητρίου και Θεοδώρου τουΤήρωνος. Σύμφωνα με το ακριτικό τραγούδι του Θεοφύλακτου, προστάτης του όπλου ήταν ο ΆγιοςΜάμας.
2Ονομασίες Περιόδων Βασιλείας (年號 - Nián Hào - Νιέν Χάο): Ονομασίες που αναφέρονται σε ολόκληρη ή σε τμήμα της ηγεμονίας ενός αυτοκράτορα. Ο πρώτος που υιοθέτησε αυτή τη μέθοδο χρονολόγησης ήταν ο αυτοκράτορας Γου (武 - Wǔ, 141-87 π.Χ.) της δυναστείας των Χαν (漢 - Hàn), έθιμο που διατηρήθηκε μέχρι την καθιέρωση της Κινεζικής Δημοκρατίας (1912 μ.Χ). Η περίοδος Σάο Σινγκ (紹興 - Shào Χīng, 1131-1162 μ.Χ.) είναι η δεύτερη από τις δύο περιόδους του αυτοκράτορα Κάο Ζονγκ (高宗 - Gāo Zōng, 1127-1162 μ.Χ.) της δυναστείας των Σονγκ.