Τέχνη 武

Η Γροθιά της Λεοπάρδαλης (豹拳 - Bào Quán)

Η φόρμα ηΓροθιά της Λεοπάρδαλης (豹拳 - Bào Quán - Πάο Τσουάν)είναι ένα είδος εικονογραφικής πυγμαχίας στην πυγμαχία Σαολίν. Προέρχεται από την πρώιμη δυναστεία των Γιουάν (元 - Yuán) και αποτελείται από 26 διαδοχικές κινήσεις. Χαρακτηρίζεται από την ευκρίνεια όλου του σώματος, τη διείσδυση της παλάμης της γροθιάς και την ενέργεια όλου του σώματος που συμμετέχει στην εκτέλεση της φόρμας. Σύμφωνα με το εγχειρίδιο που αναφέρεται στην Πυγμαχία Σαολίν και έχει τίτλο «Σαολίν Τσουάν Που» (少林拳譜 - Shàolín Quán Pǔ) αναφέρει: «Η Γροθιά της Λεοπάρδαλης χτυπά επιδέξια με γρήγορες επιθέσεις, αν μπορείς να προχωρήσεις, προχωράς, αν μπορείς να αποφύγεις, αποφεύγεις. Εκμεταλλεύσου το κενό για να επιτεθείς σκληρά, να αποφύγεις την πραγματική επίθεση, ενσωματώνεται σε μία κίνηση, τόσο η επίθεση όσο και η άμυνα».

Η συγκεκριμένη φόρμα αποτελείται από τρία μέρη που είναι η μέθοδος εξάσκησης, οι ασκήσεις ρουτίνας και η εκτίμηση των πολεμικών τεχνών. Η μέθοδος εξάσκησης βελτιώνει κυρίως τη δύναμη σύλληψης του ασκούμενου στα δάκτυλα των χεριών του όπως τα νύχια της λεοπάρδαλης. Αυτό επιτυγχάνεται πιάνοντας σάκους με άμμο, κουβαλώντας κορμούς δέντρων, κ.ά. Κατά την εφαρμογή της τεχνικής, ο ασκούμενος μαθαίνει να χρησιμοποιεί τις παλάμες του όπως κάνει ο αετός, να γυρνάει το σώμα του σαν τη μαϊμού, να μετακινείται με ευελιξία, να δέχεται γρήγορες επιθέσεις και να πιάνει τον αντίπαλο επιδέξια, συνδυάζοντας εικονικά και πραγματικά τις κινήσεις της φόρμας. 

Η λεοπάρδαλη δεν είναι τόσο ισχυρή όσο η τίγρης, αλλά η δύναμή της είναι μεγαλύτερη από αυτή της τίγρης. Επειδή στις λεοπαρδάλεις αρέσει να πηδάνε, η μέση και τα νεφρά τους δεν είναι τόσο αδύναμα όσο οι τίγρεις. Κατά την εξάσκηση, ο ασκούμενος πρέπει να μάθει τα αλμάτα και τις πτώσεις, να σφίξει τις γροθιές σου σφιχτά και να λυγίσει τα πέντε δάχτυλά σου σαν γάντζο. Επομένως, η φόρμα η Γροθιά της Λεοπάρδαλης θεωρείται μία σφιγμένη φόρμα, γνωστή και ως Γροθιά της Χρυσής Λεοπάρδαλης (金豹拳 - Jīn Bào Quán - Τζιν Πάο Τσουάν).

Σε αυτή τη φόρμα ο ασκούμενος ουσιαστικά μιμείται την ρίψη της λεοπάρδαλης, την αναζήτηση τροφής, του πηδήματος, του τρεξίματος και της αρπαγής τροφής. Μερικοί ονομάζουν τη φόρμα επίσης και Γροθιά της Γάτας (猫拳 - Māo Quán - Μάο Τσουάν). Τόσο οι λεοπαρδάλεις όσο και οι γάτες ανήκουν στην ίδια οικογένεια των γατών. Οι πρώτες τεχνικές πυγμαχίας μάθαιναν πραγματικά από την κίνηση που κάνει το σώμα της γάτας.

 

«Ο βασιλιάς Λούο (羅 - Luó) πέρασε κάτω από το χτύπημα της λεοπάρδαλης, το άλμα, το άρπαγμα, το χτύπημα και το νεύμα της λεοπάρδαλης. Η σειρά από γροθιές είναι τόσο γρήγορη όσο μια σαΐτα και τα χέρια και τα πόδια μπαίνουν και βγαίνουν με μια ανάσα. Οι προόδους και οι υποχωρήσεις αλλάζουν σαν κεραυνός, αναζητώντας ευκαιρίες να καταρρεύσουν και να εκραγούν σαν βροντή. Η λεοπάρδαλη πηδάει για να πιάσει το σιδερένιο σφυρί και στέλνει τους κακοποιούς πίσω».

Παραπάνω άρθρα σχετικά με Φόρμες Μίμησης Ζώων